|
|
[Definitie:] "An ergogenic aid is any substance or phenomenon that enhances performance."
(Wilmore and Costill) 
|
|
|
||
|
||
|
0 3 - 0 6 - 2 0 0 1 Overtraining in de wielrennerij een groter probleem dan doping
Veel van de negenduizend wieleramateurs in Nederland zijn ernstig overtraind. Dat blijkt uit 'Gezondheid, eer en prestige', een verkennend onderzoek van de sportkoepel NOC*NSF naar de gezondheid, het gebruik van supplementen en doping onder amateurrenners. Volgens cultureel-antropoloog drs. Guus Huizing is overtraining in de wielrennerij een groter probleem dan doping.
'Wielrennen is een fysiek zware sport', zegt Huizing in een interview met De Volkskrant van 29/05/2001. 'In de voorbereiding trainen renners soms vijfentwintig uur per week. Daarnaast maken ze gemiddeld zeventig, en soms zelfs honderd, koersdagen per jaar.' Dat heeft gevolgen voor de renners, aldus de onderzoeker.
Antropoloog Huizing ontdekte een geval van een overbelaste amateur bij wie na hartritmestoornissen een pacemaker moest worden aangebracht. Een derde van de renners waar Huizing mee sprak kampte met fysieke en mentale uitputting.
Renners bezwijken onder de trainingen als hun begeleiders langs elkaar heen werken, bleek uit de gesprekken die Huizing voerde. Om dat te voorkomen heeft de wielerbond aan het begin van het seizoen een platform in het leven geroepen waar alle partijen het jaarprogramma (trainingskampen en wedstrijden) vaststellen. In de praktijk werkt dat systeem echter niet altijd.
Door meningsverschillen en ruzies trekken de bondcoach en de persoonlijke trainers zich niets van elkaar aan. Renners die door overtraining slechter gaan presteren, worden vervolgens door hun coach onder druk gezet om harder te trainen.
'Een coach zegt dan: als je niet rijdt, lig je eruit', aldus Huizing. Sommige coaches hebben de reputatie dat ze rucksichtslos met de gezondheid van hun renners omgaan.
Omdat de druk om te presteren hoog is, zoeken renners naar middelen die de gezondheid en het herstelvermogen moeten verbeteren. Alle renners in het rapport gebruiken voedingssupplementen. Daaraan spenderen ze jaarlijks enkele honderden tot maximaal vierduizend guldens. Dopinggebruik komt onder de amateurs niet zo vaak voor, als je het rapport mag geloven. Slechts een van de renners met wie Huizing sprak gaf toe verboden middelen te gebruiken. Het ging vooral om het hormoon ACTH.
De helft van de ondervraagde amateurs zei dat ze nooit verboden middelen zouden gebruiken. Ze zijn bang voor hun gezondheid of ze vinden doping oneerlijk. De rest twijfelt. Zij denken dat ze wel doping zullen moeten gebruiken zodra ze de felbegeerde profstatus in de wacht hebben gesleept. De respondenten schatten het percentage dopinggebruikers in hun eigen omgeving op vijf tot tien procent.
Naast de begeleiding van coach en trainer maken veel renners gebruik van de diensten van huisartsen, masseurs, iriscopisten, magnetiseurs, aurahealers, fysiotherapeuten, sportartsen, clubartsen en soigneurs.
Het is niet ongewoon dat een renner vijf verschillende begeleiders heeft. Huizing concludeert daaruit dat de wielerbond voor mentale begeleiding van de renners zou moeten zorgen.
'Renners willen ook de laatste vijf procent van hun potentieel aanspreken voordat ze doping gaan gebruiken. Dat kan door mentale begeleiding.'
Een andere aanbeveling van Huizings rapport is dat de wielerbond medische voorlichting aan jonge renners en hun ouders zou moeten geven.'Er kleven meer gevaren aan wielrennen dan alleen doping. Artsen zouden ook moeten vertellen over de gevaren van overtraining, en renners moeten leren hoe ze de tekenen ervan kunnen herkennen.' |
|
|
