1 2 - 0 4 - 2 0 0 8
Dopingjagers verklappen: 18-methylnandrolon is een effectief designeranabool (J Steroid Biochem Mol Biol. 2008 May;110(1-2):39-47.)
Met de chemische truc waarmee Patrick Arnold voor de Balco-organisatie de designersteroiden norboleton en THG maakte kun je nog meer effectieve anabolen maken. Dat schrijven Australische chemici binnenkort in de Journal of Steroid Biochemistry and Molecular Biology. In hun artikel vertellen de onderzoekers bovendien dat 18-methylnandrolon waarschijnlijk een effectief designer-anabool is.
Arnold maakte norboleton en THG van respectievelijk norgestrel en gestrinone. Dat zijn progestagenen met een zwakke anabole werking.
Farmaceuten stoppen ze in preparaten voor vrouwen. Norgestrel en gestrinone hebben op C17 een ethynylgroep. Als je weet wat je doet, kun je die groep bij wijze van spreken in je keuken vervangen door een ethylgroep - en krijg je norboleton en THG.
Die chemische truc, zo schreven wij al maanden geleden in Het Anabolenboek, kun je op nog meer verkrijgbare synthetische steroidhormonen toepassen. De Australische onderzoekers kochten een stel gynecologische hormonen, pasten de Arnold-manoeuvre toe, en onderzochten de nieuwe hormonen met een genetisch veranderde gistcel. De cel heeft receptoren voor androgenen en progestagenen, en kan aangeven hoe sterk de androgeen- en progesteronwerking van verbindingen is.
De onderzoekers vermoeden dat steroidhormonen met een 13-ethyl-nandrolonskelet - of een 18-methylnandrolonskelet, dat is hetzelfde - bij uitstek geschikt zijn om androgenen van te maken. Je ziet de chemische structuur van 18-methyl-nandrolon hierboven. Hieronder zie je hoe sterk die verbinding interacteert met de androgeen- en de progesteronreceptor.
A = testosteron; B = trenbolon; C = nandrolon; D = 18-methyl-nandrolon.
Norboleton heeft ook een 18-methylnandrolonskelet. Een steroid dat je, net als norboleton, van norgestrel kunt maken is de 17-alpha-analoog van 18-methylnandrolon. Die presteert slecht, als je het artikel mag geloven. De relatieve androgeen- en progestageenwerking van die verbinding is respectievelijk 79 en 28.
Het is opvallend dat de onderzoekers, toen ze de Arnoldmanoeuvre toepasten, geen goede onzichtbare anabolen hebben gevonden. De paar effectieve anabolen die ze in hun artikel noemen zijn al bekend bij dopingjagers, of geven signaal bij de standaardtests. De door de dopingautoriteit Wada betaalde onderzoekers laten niet het achterste van hun tong zien.
O ja. Je kunt 18-methylnandrolon min of meer als supplement kopen.
1 3 - 0 4 - 2 0 0 8
Anabolenkuur laat vreemd eten beter smaken (Appetite. 1993 Feb;20(1):1-11.)
Anabole steroïden zorgen ervoor dat je gerechten die je nog niet kent beter waardeert. Dat kun je afleiden uit een al wat oudere dierstudie die in 1993 verscheen in Appetite. In dat onderzoek gaven psychologen nandrolon en testosteroncypionaat aan muizen.
In de late jaren tachtig hadden onderzoekers al ontdekt dat vrouwelijke hormonen bij proefdieren de waardering voor voer met nieuwe smaakjes verminderen. De onderzoekers wilden weten of mannelijke hormonen ook zo'n effect hebben.
In een experiment gaven de onderzoekers drie groepen muizen de keuze uit drinkwater met de zoetstoef saccharin [S] en ongezoet drinkwater. De ene groep muizen kreeg injecties met olie, een tweede groep muizen kreeg injecties met nandrolon [Nan] en een derde groep muizen kreeg injecties met testosterencypionaat [TC].
Hieronder zie je hoeveel de muizen naar verhouding dronken van het drinkwater met de zoetstof.
De anabolenmuizen dronken graag van het nieuwe smaakje. De naturelmuizen kregen er al binnen enkele dagen een hekel aan, en dronken er steeds minder van.
In een ander experiment gaven de onderzoekers muizen ineens ander voer. Dieren eten meestal minder van voer waaraan ze niet gewend zijn.
De figuur hieronder vertelt hoeveel de muizen van het nieuwe voer aten. De ene helft van de muizen kreeg injecties met olie, de andere helft kreeg injecties met nandrolon.
F = gewoon voer; N = nieuw voer.
Nandrolon verhoogde de inname van het nieuwe voer. Mannelijke geslachtshormonen en anabole steroïden zorgden er dus voor dat de muizen het voer met de nieuwe smaak lekkerder vinden, aldus de onderzoekers.
|
|
|