|
|
[Definitie:] "An ergogenic aid is any substance or phenomenon that enhances performance."
(Wilmore and Costill) 
|
|
|
||
|
||
|
2 2 - 0 7 - 2 0 0 4 Als je ervoor gevoelig bent reageer je op alles creatines even slecht
Bangmakerij. Bedoeld om de consument naar dure creatines te drijven. Verzonnen door de grote creatinemakers om hun marktaandeel te beschermen. Dat vindt Mark Brudnak, technologisch directeur van ingrediëntenbedrijf Mak Wood, van de verhalen over industriële verontreiniging in goedkope creatines.
Onderzoek naar die gevallen is er niet, een verklaring ook niet. Er circuleren wel speculaties. Zoals de theorie dat de slachtoffers reageren op industriële contaminaties in de creatines, zoals dihydrotriazine. Verkopers zeggen dat klanten naar analyses moeten vragen, waaruit dan moet blijken hoe schoon de creatine is.
Brudnak noemt geen namen, maar hij gelooft er niet in. Het verhaal over dihydrotriazine is door een trade magazine de wereld in geholpen, zegt hij, zonder dat hij de naam van het artikel, de auteur of zelfs de naam van het magazine noemt. Brudnak schrijft wel dat 'zulke marketingtechnieken bedoeld zijn om het publiek te terroriseren en ze te drijven naar een bepaald merk'.
Welk merk? Brudnaks naam is haas.
Wat hem ergert is dat de rampverhalen over slechte creatines zo vaag zijn. Welke merken zijn dan zo slecht? Uit welke landen komen ze? En als je vraagt naar specificaties, waar moet je dan op letten?
Brudnak gelooft het dihydrotriazineverhaal bovendien niet. Theoretisch kan het kloppen, want dihydrotriazine wordt inderdaad bij de fabricage van creatine gebruikt, maar 'een groot Amerikaans bedrijf dat in een jaar vijf miljoen kilo creatine produceert heeft in zijn samples nog nooit dihydrotriazine gevonden'. Schrijft Brudnak.
Brudnak denkt daarom dat iets anders de - overigens zeldzame - bijwerkingen van creatine veroorzaakt. Hij verwijst naar een HPLC analyse van een batch 'goede' creatine die volgens het alarmerende artikel in het trade magazine 99.9 procent zuiver zou moeten zijn. En inderdaad, creatinine en dicyanamide - twee stoffen die als bijproduct tijdens de fabricage van creatine vrijkomen - zie je nauwelijks. Het zijn twee nauwelijks zichtbare piekjes. [Figuur]
De bovenstaande figuur kwam tot stand toen de door Brudnak niet nader genoemde onderzoekers de analyse uitvoerden bij een golflengte van 210 nanometer. Maar als je diezelfde creatine op precies dezelfde manier analyseert bij een iets andere golflengte, zegt Brudnak, dan krijg je een andere figuur. Daarop zie je ineens wel allemaal andere stoffen in het '99.9 procent zuivere preparaat'. [Figuur]
Misschien, stelt Brudnak, moet je de oorzaak van de gerapporteerde bijwerkingen van creatine in die bijproducten zoeken, die je ook in 'goede' creatines vindt.
Wie de geanalyseerde batch heeft geproduceerd vertelt Brudnak niet.
Binnenkort verschijnt er in hetzelfde Toxicology Letters waarin Brudnak zijn stuk heeft gepubliceerd een boze reactie van Markus Wyss, creatine-expert van ingrediëntenfabrikant DSM. Brudnaks verhaal klopt van geen kant, zegt de DSM-man. Wyss valt vooral over referenties die niet kloppen: in de loop van zijn betoog noemt Brudnak een paar keer literatuur waarin de dingen waarover de tekst op dat moment gaat helemaal niet voorkomen. Dat gebeurt trouwens zo vaak, en betreft nota bene ook artikelen die Brudnak zelf heeft geschreven, dat er waarschijnlijk iets fout is gegaan tijdens de redactie van het artikel. Een slordigheidje.
Je vraagt je onwillekeurig af: waarom is Wyss zo boos?
1. Brudnak MA. Creatine: are the benefits worth the risk? Toxicol Lett. 2004 Apr 15;150(1):123-30. [Link] |
|
|
