Over het Anabolenboek
Vandaag publiceren we het eerste hoofdstukje en de rest zal de komende weken volgen. Elke week een hoofdstuk, of elke acht dagen. We zien wel. Zodra een hoofdstuk af is, zetten we het op het web. Een toelichting is op zijn plaats.
Dit project is een experiment. Kun je een redelijk diepgaand wetenschappelijk verhaal vertellen voor een publiek, dat niet per definitie wetenschappelijk onderlegd is? Of wetenschappelijke interesses heeft? En zo ja: hoe ver kun je daarmee gaan? Het is een oude discussie in de onderwijskunde, die weliswaar is verwaterd maar lang niet beslecht. De ontwikkelingen van de laatste jaren hebben hem actueler dan ooit gemaakt.
Met die ontwikkelingen doelen wij onder meer op het toenemende gebruik van anabolica. Met de verspreiding van het moderne lichaamsideaal via de massamedia, de expansie van de fitnessindustrie en niet te vergeten het internet als vrije informatiebron, zijn steeds meer mensen anabolen gaan gebruiken. Nog nooit hebben zoveel mensen anabolen gebruikt als nu.
Tegelijkertijd is de wetenschappelijke interesse in anabolen de laatste decennia verminderd. Reguliere farmaceuten hebben hun productie afgebouwd en hun aandacht verlegd. Dopingaffaires stellen anabolen in een kwaad licht. Artsen staan steeds afwijzender ten opzichte van anabolen, en wetgevers werken wereldwijd aan regels die de handel in en de productie van anabolen aan restricties onderwerpen. De reguliere instanties trekken hun handen af van de anabolen. De kennis over anabolen komt steeds vaker van anabolengoeroes, de ondergrondse werkplaatsen en de handelaren – en de gebruikers zelf.
Hoe je ook over die situatie denkt, je kunt niet ontkennen dat in het anabolencircuit altijd al veel kennis over anabolen is geweest. Illustratief daarvoor is de discussie over de werkzaamheid van anabolen. Pas in de jaren negentig raakten de wetenschappers ervan overtuigd dat anabolen werkten. Niet verwonderlijk, want de doses die sporters en bodybuilders gebruikten waren van een andere orde dan de doses die onderzoekers gebruikten. Daar komt nog bij dat legio anabolen nooit op mensen zijn uitgetest. Ook effecten van combinaties van middelen zijn vrijwel niet onderzocht. Wie op zoek is naar dat soort kennis, vindt die alleen in het anabolencircuit, zij het in anekdotische vorm.
Dat betekent echter niet dat de wetenschap gebruikers niets interessants meer over anabolen kan vertellen.
Die kennis willen we met dit Anabolenboek aanbieden. De opzet is die van een leerboek, dat algemeen begint en vervolgens specifieker wordt. We doen ons best om de dingen zo helder en eenvoudig mogelijk te zeggen, maar er zullen passages zijn die je – als je geen bal weet van chemie – misschien niet 1-2-3 zult begrijpen. Niks aan te doen. Gewoon overslaan en verderop de draad weer oppakken.
Het accent in Het Anabolenboek ligt op de wetenschap. Dit is geen handleiding die je vertelt hoe je anabolen moet gebruiken. Kuurschema's, doseringen en adviezen zul je er niet in aantreffen.
We zijn blij met je interesse. We hopen dat je in dit Anabolenboek vindt wat je zoekt.
Aede de Groot studeerde af in 1964 in de Organische chemie en Technische chemie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Daar promoveerde hij in 1967 bij prof. Hans Wijnberg. Daarna kwam hij als post-doc, onder supervisie van prof. Eugene van Tamelen, in aanraking met natuurproducten. Tussen 1969 en 1971 werkte hij aan electro-organische synthese bij DSM, en werd daarna assistent-professor aan de Technische Universiteit Eindhoven. In 1972 werd hij hoogleraar in de Bio-Organische Chemie in Wageningen. In 2004 ging hij met emeritaat. Zijn onderzoek richtte zich vooral op de volledige synthese van natuurproducten, in het bijzonder sesqui- en diterpenen en steroïden. Hij onderzoekt nu anabole steroïden.
Willem Koert schrijft stukjes.
Verder:
1. Anabole steroïden.
|