|
1 9 - 0 9 - 2 0 0 7
CLA spaart eiwit en verbrandt vet tijdens je slaap
(Am J Clin Nutr. 2007 Sep;86(3):797-804.)
Overdag hebben voedingswetenschappers van de University of Wisconsin-Madison geen effect van CLA kunnen ontdekken. Maar toen ze de stofwisseling van hun 23 ietwat mollige proefpersonen (met een BMI tussen de 25 en de 30) 's nachts onderzochten, zagen ze wel degelijk een effect. CLA verhoogde de verbranding van vet, en verminderde de verbranding van eiwitten.
De Amerikanen testten hun vrijwilligers in een respiratiekamer. Dat gebeurde in het kader van een groter experiment, waarover we al eens eerder hebben geschreven. In dat onderzoek kregen vrijwilligers een half jaar lang dagelijks vier gram van het CLA-preparaat Tonalin. Dat bestaat voor 3.2 gram uit de CLA's cis-9,trans-11 en trans-10,cis-12.
In dat half jaar verloren de proefpersonen ongeveer een kilo lichaamsvet. Vooral in de vakantieperiodes, waarin de proefpersonen meer aten dan normaal, werkte het supplement.
De onderzoekers zetten hun proefpersonen voor en na zes maanden suppletie in een respiratiekamer, en maten hoeveel calorieen ze verbrandden, en welke macronutrienten hun lichaam daarvoor gebruikte. 's Avonds, als de proefpersonen op bed lagen en dus enkele uren helemaal niets aten, vonden de Amerikanen significante effecten. Welke, dat zie je hierboven.
"The increase in fat oxidation was likely to have been associated with lipases involved in the storage and mobilization of fat, which are lipoprotein lipase, hormone-sensitive lipase, and adipose triacylglycerol lipase", vermoeden de onderzoekers.
Voor de effecten op die eerste twee enzymen vind je aanwijzingen in de literatuur. Naar het effect van CLA op adipose triacylglycerollipase heeft nog niemand gekeken.
1 7 - 0 9 - 2 0 0 7
Koperrijk dieet houdt overbelast hart gezond (Science Daily March 5, 2007)
Krachtsporters hebben vaak een vergroot hart. De conditie is meestal onschuldig, ook als anabolenkuurtjes die verergeren. Combi-kuren van anabolen en groeihormoon zorgen daarentegen voor een hartvergroting die wel degelijk serieus kan zijn.
Ziedaar de reden voor onze interesse in het artikel dat onderzoekers van het Amerikaanse landbouwministerie publiceerden in de Journal of Experimental Medicine. [J Exp Med. 2007 Mar 19;204(3):657-66.]
De onderzoekers deden proeven met muizen met een vernauwde aorta. Daardoor hadden de dieren een chronisch verhoogde bloeddruk. Een verhoogde bloeddruk maakt dat het hart zwaar wordt belast. Krachtsporters geven hun hart een soortgelijke prikkel als tijdens zware sets hun bloeddruk eventjes torenhoog oploopt - zeker als hun ademhalingstechniek niet in orde is.
Een overbelast hart wordt groter. Het wordt in ziekelijke gevallen onwerkzaam groot. Het orgaan krijgt steeds meer moeite om het bloed nog rond te pompen. Dat gebeurde ook met de muizen. Vier weken nadat de proef begon, kregen de dieren hartafwijkingen.
Toen begon pas het echte experiment. De onderzoekers gaven de muizen of een gewoon dieet (de controlegroep) of een dieet met meer koper (de experimentele groep). Omgerekend naar mensen kreeg de controlegroep dagelijks 0,9 milligram koper binnen. Dat is iets minder dan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (die staat op 1,5 mg/dag. De experimentele groep kreeg ongeveer drie keer zoveel, en consumeerde dagelijks drie milligram koper - omgerekend naar mensen, uiteraard.
Na nog eens vier weken werkte het hart van de muizen in de controlegroep niet meer goed. Heart failure, schrijven de onderzoekers. Het hart van de muizen in de experimentele groep herstelde echter. Het orgaan normaliseerde, ook al hadden de dieren nog steeds een vernauwde aorta.
Volgens een commentaar in het tijdschrift waarin de studie verschijnt is de boodschap duidelijk. "Increasing copper intake may be a cheap way to reduce mortality associated with heart disease".
De onderzoekers hebben met moleculaire technieken proberen te achterhalen wat koper in het hart precies doet. Volgens hun analyses persen gestressde hartcellen meer koper naar buiten dan normaal. Hoe, dat weten de onderzoekers niet, maar ze nemen aan dat een koperrijk dieet dat effect compenseert.
In de hartcel verhoogt koper de aanmaak van de groeifactor VEGF. VEGF laat weefsels nieuwe bloedvaten aanmaken. In gestressde hartcellen is de concentratie VEGF verlaagd.
Waarschijnlijk werkt koper via de transcriptiefactor - zeg maar: een moleculaire schakelaar - Hypoxia-Inducible Factor 1alpha. Samen met koper zorgt HIF-1alpha ervoor dat hartcellen VEGF aanmaken.
Uiteraard zijn muizen geen mensen. Of wat meer koper in het dieet hartafwijkingen kan voorkomen moet blijken uit trials met menselijke proefpersonen. Het epidemiologisch onderzoek is op dit punt is niet duidelijk. In sommige studies is veel koper juist ongezond, zeker als ook de inname van magnesium laag is. [Am J Clin Nutr. 2004 Jun;79(6):1037-44.] Bovendien is het voor het lichaam moeilijk om een teveel aan koper uit te scheiden.
Toch is de dierstudie interessant voor krachtsporters. Niet omdat ze eruit kunnen afleiden dat ze koper moeten slikken, maar juist omdat ze eruit kunnen afleiden dat ze iets anders beter niet teveel kunnen slikken. Krachtsporters gebruiken soms behoorlijk veel zink, en zink verdringt koper. Die eigenschap was destijds een belangrijke reden om ueberhaupt een maximale dagelijkse inname voor zink in te stellen.
Goede bronnen van koper zijn volgens het Amerikaanse landbouwministerie USDA runder- en varkenslever, -nieren en paddenstoelen. Een portie lever bevat al snel twaalf milligram koper. Een kopje gekookte paddenstoelen is goed voor drie milligram koper.
|
|
|
[Definitie:] "An ergogenic aid is any substance or phenomenon that enhances performance."
(Wilmore and Costill) 
