1 5 - 0 9 - 2 0 1 0
Dierstudie: crash-dieet tast niet spieren maar spijsverteringsorganen aan (J Clin Biochem Nutr. 2009 Sep;45(2):185-92.)
Je eet een paar dagen niet. En als dat niet genoeg is om op je streefgewicht te komen, dan drink je de dag voor je wedstrijd geen water meer. Het is in sporten met gewichtsklassen geen ongewone aanpak. Japanse sportwetenschappers hebben met een dierstudie in kaart gebracht wat zo'n crash-dieet doet met de lichaamssamenstelling.
De Japanners deden een proef met jonge mannelijke ratten. Omdat de Japanners de effecten van een dieet op sporters wilden onderzoeken, lieten ze hun ratten trainen. Zes keer per week moesten de ratten klimoefeningen doen.
Ratten in de controlegroep aten 16 dagen zoveel ze wilden. [C] Een andere groep ratten kreeg in die periode maar een beperkte hoeveelheid voedsel, en viel dus geleidelijk af. [S] Een derde groep ratten at 13 dagen met de controlegroep mee, maar at daarna 3 dagen helemaal niet. [R] Op de laatste dag van de proef kregen de dieren in de R-groep bovendien geen water.
Hieronder zie je dat beide afvalstrategieën leidden tot evenveel gewichtsverlies.
Het crashdieet van de R-groep zorgde voor iets meer vetverlies en iets minder verlies van spiermassa dan de langzamer aanpak van de S-groep, maar de verschillen tussen de R- en de S-groep waren niet statistisch significant.
Wel significant was het verschil tussen het effect van het S- en het R-dieet op de spijsverteringsorganen [digestive organs]. De lever, maag en dunne darm waren bij de ratten die snel waren afgevallen uiteindelijk beduidend lichter dan bij de ratten die geleidelijk vetmassa waren kwijtgeraakt.
Hoe ongezond is dat eigenlijk? Op die vraag geven de Japnners in deze studie geen antwoord, maar dat doen ze wel in een andere studie. Die hebben we hier liggen, en hij is bijzonder verhelderend...
Tune in tomorrow. Same ergo-time. Same ergo-channel.
|
|
|