|
1 8 - 0 8 - 2 0 0 7
Drie weken eten zoals in de Steentijd, en je bent al een stuk gezonder (Eur J Clin Nutr. 2008 May;62(5):682-5.)
Hij zou nou toch zo zoetjes aan in print moeten verschijnen, deze studie waarin onderzoekers veertien vrijwilligers drie weken lang het paleolithisch dieet lieten volgen en vervolgens de gezondheidseffecten daarvan bestudeerden.
De studie is klein, en de onderzoekers hebben door pech ook nog eens veel gegevens verloren. Toch is het artikel de moeite waard, want over de effecten van het paleolithisch dieet weten we bar weinig.
Om maar met de deur in huis te vallen: de proefpersonen vielen af, hun taille-omvang verminderde, hun glucosestofwisseling verbeterde en wat er gebeurde met hun cardio-vasculaire gezondheid is niet duidelijk.
De vraag is dan natuurlijk: wat in het paleolithisch dieet maakt het zo geschikt om af te vallen?
De universiteit van het Zweedse Lund publiceerde eerder een onderzoek waarin onderzoekers varkens vijftien maanden op een paleolithisch dieet zetten. [Nutr Metab (Lond). 2006 Nov 2;3:39.]
De paleo-varkens waren na afloop lichter, kleiner en vooral slanker dan de varkens in de controlegroep, die een dieet met plantaardige granen en olie kregen. De onderzoekers denken dat ze de verklaring voor het effect moeten zoeken in de verbeterde glucose-huishouding van de paleo-varkens.
In de figuur hieronder zie je de insulinespiegel in de varkens nadat die een lading glucose kregen toegediend. De paleovarkens gaan beter met de glucose om dan de varkens in de controlegroep.
De verhoogde gevoeligheid voor insuline doet iets met Insuline Achtige Groeifactoren, speculeren de Zweden. Daardoor groeien de varkens minder, maar hebben ze wel meer spieren en minder vet.
Welk mechanisme zit achter de effecten op de menselijke proefpersonen uit de humane studies, wordt uit de publicatie niet duidelijk. Blijkens de gegevens wordt het ook niet eenvoudig om daar achter te komen.
Het paleodieet is om te beginnen een mild eiwitdieet. De hoge inname van eiwitten, plus de geringe inname van suikers vermindert kennelijk de eetlust. Tegelijkertijd beschermt het dieet tegen de afbraak van spierweefsel, en verhoogt het de oxidatie van vetten. De eentonigheid van het dieet remt de eetlust nog verder. Let op de totale inname van kilocalorieen in de paleo-groep. Die is laag.
De aanhangers het Stone Age Diet geloven dat mensen geen granen, bonen en andere 'moderne' landbouwproducten zouden moeten eten. De lectines in bonen en granen, zo wil een theorie van het paleo-kamp, zouden de receptoren voor leptine beschadigen en zo vraatzucht opwekken. [BMC Endocr Disord. 2005 Dec 10;5:10.]
Ook de eiwitten in granen - de gluten - en die in melk zouden niet geschikt zijn voor menselijke consumptie.
Eerlijk gezegd hebben we moeite met het paleolithisch dieet. We geloven wel dat we moeten eten zoals de evolutie ons heeft geprogrammeerd, maar we betwijfelen of de mens werkelijk 'oorspronkelijk' een jager is. Dat idee is een moderne uitvinding. Het paleolithisch dieet in boeken als NeanderThin zegt waarschijnlijk meer over onze huidige cultuur en mensbeeld, dan over het voedsel dat onze voorouders werkelijk hebben gegeten.
1 7 - 0 8 - 2 0 0 7
Dankzij Neanderthal-dieet zonder love handles (The Independent 14 August 2007) [Offline]
Zo'n vijf jaar geleden werd journalist Jimmy Lee Shreeve [Webstek] veertig, schrijft hij in de krant The Independent.
Een spiegel vertelde hem welke prijs hij daarvoor moest betalen. Hij was dik geworden in zijn middel. Hij had love handles gekregen. Dus ging Shreeve hardlopen, trainen met gewichten en gezond eten. Dat werkte. Een beetje. Hij werd fitter en gespierder, maar zijn vermaledijde liefdeshandvaten gingen niet weg.
Op het internet stuitte Shreeve toen op de website van Arthur De Vany. De Vany is hoogleraar economie, en inmiddels met emeritaat. Toch ziet hij er nog steeds goed uit. Hij oogt jong en fit, hij is slank.
Zijn geheim? Hij eet zoals de holbewoners in de steentijd deden. De Vany volgt het paleolithisch dieet, zoals het ook wel heet. Het paleo-dieet is in opkomst, vrezen voedsel-economen. Ze houden hun hart vast wat er gaat gebeuren op de toch al overspannen wereldvoedselmarkt als de paleo-trend doorzet.
Het idee achter het paleolithisch dieet is dat mensen genetisch zijn geprogrammeerd om uitsluitend dingen te eten die je van bomen kunt plukken of die je dood kunt schieten. Groenten die ook in het wild voorkomen, die kunnen misschien ook. Maar de rest, alles wat de landbouw ons geeft, dat is niet goed voor ons. Kool, granen, bonen - we kunnen er niet goed tegen.
De vetzucht-epidemie is volgens de aanhangers van het paleolithisch dieet het gevolg van de recente spurt die onze voeding heeft genomen, weg van de voeding in de steentijd. Geraffineerde granen, suiker en plantaardige vetten maken ons extra ongevoelig voor insuline - en maken ons dik, en op langere termijn ziek.
De holenmens daarentegen was nauwelijks ziek - tenminste, dat zegt Jimmy Lee Shreeve. De holenmens bleef fit tot hij stierf. Kanker, Alzheimer, hart- en vaatziekten, diabetes-2, overgewicht - de holenmens kende het niet.
Toen Jimmy Lee Shreeve merkte dat de voorstanders van het paleolithisch dieet hun theorie ook nog met studies konden staven, probeerde hij het zelf ook. Hij werd fitter, gespierder en verloor uiteindelijk het vet om zijn middel. Nu is hij weer net zo slank als toen hij een twintiger was.
"Five years after going Stone Age, I still take a size 32 in jeans and continue to have more energy", zegt hij. "So there's no going back; I'm staying in the Stone Age."
|
|
|
[Definitie:] "An ergogenic aid is any substance or phenomenon that enhances performance."
(Wilmore and Costill) 
