1 9 - 0 3 - 2 0 1 0
Eiwitdieet niet slecht voor botten (J Nutr. 2009 Nov;139(11):2099-105.)
Een eiwitrijk dieet gaat niet ten koste van het skelet. Dat blijkt uit een dierstudie van de Canadese University of Manitoba die is verschenen in de Journal of Nutrition. Maar het skelet juist sterker maken, dat doet een eiwitrijk dieet ook niet.
Steeds meer mensen proberen af te vallen met een eiwitrijk dieet. Bestaat het doorsnee-westerse dieet voor zo'n vijftien energieprocent uit eiwitten, in een beetje eiwitdieet loopt dat percentage op tot 35 procent, dat van vetten en vooral dat van koolhydraten gaat naar beneden. Een eiwitrijk dieet verzadigt, waardoor mensen minder eten. Bovendien zorgt het voor wat meer spiermassa, en verhoogt het de stofwisseling. Door die twee laatste factoren gaat het lichaam meer energie verbruiken.
Onderzoekers weten nog niet zeker of een eiwitrijk dieet veilig is op de langere termijn. Er zijn bijvoorbeeld studies waarin een verhoogde inname van eiwit ten koste gaat van de botmassa. Een eiwitrijk dieet dieet verhoogt de aanmaak van zuren in het lichaam, en dat zou ten koste gaan van de hoeveelheid calcium in je botten. Elke gram eiwit zou je 1 milligram calcium kosten, aldus een populaire theorie in het anti-eiwitkamp.
Daarom zouden vegetariërs verrassend sterke botten hebben. Veel vegetariërs eten nu eenmaal wat minder eiwitten dan normaal. Voorstanders van een hoog-eiwitdieet denken echter dat vegetarische botten sterker zijn omdat vegetariërs meer volle granen, groenten en fruit eten, en daardoor meer bioactieve stoffen binnenkrijgen die het skelet sterker maken.
Met hun dierstudie probeerden de onderzoekers meer helderheid te krijgen over het effect van een eiwitrijk dieet op het skelet. Ze gaven vrouwelijke volwassen ratten 17 maanden achtereen een dieet dat voor 35 procent uit eiwitten bestond [HP]. De extra eiwitten kwamen vooral uit ei-eiwit en melk. Een controlegroep kreeg een dieet dat voor 15 energieprocent uit eiwit bestond [NP].
De HP-dieren hadden ietsiepietsie meer lean body mass, en zo'n vijftig procent minder lichaamsvet. Effecten op de hoeveelheid mineralen in hun botten - de bone mineral content - waren er niet. Omdat de HP-dieren lichter waren, zaten er per kilogram lichaamsgewicht zelfs meer mineralen in hun skelet. Hieronder zie je gegevens over het dijbeen [femur] van de dieren. BMD = bone mineral density.
De onderzoekers deden ook proeven met de botten van dode ratten waarmee ze konden zien hoe sterk die botten waren. Zo achterhaalden ze dat de botten van de HP-ratten iets minder snel braken dan de botten van de NP-ratten. Significant waren die verschillen niet.
"The high mixed protein consumption was associated with reduced weight, fat mass, and higher LBM, but no deleterious effects to bone", concluderen de onderzoekers. Dat komt misschien omdat de eiwitten die ze hebben gebruikt vooral uit eieren en zuivel komen, denken ze. In vlees zitten meer aminozuren die het lichaam makkelijker omzetten in zuren, en dus meer calcium onttrekken aan de botten.
Krachtsporters of low-carbers die hun extra eiwitten vooral uit shakes, eieren of kwark halen hoeven zich dus geen zorgen over hun botten te maken, zou je op basis van dit onderzoek zeggen. Maar ook krachtsporters die veel vlees eten hoeven niet wakker te liggen. Krachttraining stimuleert de vorming van botweefsel.
|
|
|