Ergogenics   [Definitie:] "An ergogenic aid is any substance or phenomenon that enhances performance." (Wilmore and Costill)   Nieuwsbrief over doping, supplementen, voeding en training
Anabolen & studies       Risico's van anabolen       Vergeten anabolen       In de pijplijn

2 1 - 0 4 - 2 0 0 7 Nieuw designer-anabool Furaguno staat in patent uit jaren zestig We hebben er weer eentje gevonden. Een nieuw designer-anabool, dat eigenlijk weer helemaal niet zo nieuw is. Hij heet Furaguno en is ontwikkeld in de vroege jaren zestig. Furaguno is een product van Spectra Force Research (SFR), de supplementenfabrikant die de wereld al eerder verblijdde met Oxyguno en Hemaguno. Als SFR ons niet beduvelt is de actieve stof in Furaguno 17-beta tetrahydropyran 2-yloxy 5-alpha -androstano [2,3-c] furazan. Je ziet de verbinding op de figuur hieronder. Dezelfde ethergroep, op dezelfde plaats, vind je in het designersteroid prostanozol. Furaguno is een ether-analoog van een anabool dat in 1966 voor het eerst opduikt in een wetenschappelijk artikel van onderzoekers van Mallinckrodt Chemical Works, een farmaceut uit het Amerikaanse St. Louis. [J Med Chem. 1966 May;9(3):326-8.] In het stuk beschrijven de onderzoekers anabolen met een furazangroep aan de A-ring. Het zijn middelen met een "excellent oral anabolic activity with a favorable myotropic/androgenic ratio", aldus de onderzoekers. De meestbelovende zie je hierboven. De Amerikanen gaan echter niet verder met het onderzoek naar de nieuwe anabolen. Dat doet de Japanse farmaceut Daiichi uit Tokio, die het patent voor het nieuwe steroid voor de neus van de Amerikanen wegkaapt. Daiichi richt zich vooral op de component die later Furazabol zal heten, en die chemici voluit 17-beta hydroxy 17-alpha methyl 5-alpha androstano (2,3-c)-(1,2,5) furazan noemen. De methylgroep aan C17-alpha maakt het middel oraal beschikbaar, maar ook potentieel giftig voor de lever. De 5-alpha-reductie maakt dat het anabool niet kan omzetten naar estradiol. De orale beschikbaarheid wordt nog verder verhoogd door de furazangroep, die de kwetsbare carbonylgroep op C3 vervangt. Het zal duidelijk zijn waarom de effecten, nevenwerkingen en doseringen van Furazabol lijken op die van stanozolol. Net als stanozolol metaboliseert furazabol moeilijk. De voornaamst producten die dopingjagers in de urine terugvinden zijn daarom furazabol zelf en zijn 16-beta-hydroxylmetaboliet). Volgens een patent van Daiichi heeft Furazabol in dierstudies bij oraal gebruik 5,6 keer meer anabole werking dan methyltestosteron. Daarnaast is het echter slechts 0,7 keer zo androgeen. [US Patent 3,245,988] Geen wonder dat sporters in de jaren tachtig Furazabol gebruikten als alternatief voor stanozolol. Dopingjagers konden Furazabol toen nog niet opsporen. In 1967 verschijnt een ander patent van Daiichi. In dat patent vind je de actieve stof in Furaguno, de 17-beta-ether-analoog van Furazabol. [US Patent 3,332,941] Die verbinding heeft, schrijven de onderzoekers, in dierproeven bij oraal gebruik 95 procent van de anabole werking van methyltestosteron, en 21 procent van zijn androgene werking. Dat Furaguno minderbite heeft dan furazabol komt doordat de ethergroep van Furaguno makkelijk van het molecuul afvalt, waardoor enzymen de hydroxylgroep op C17 kunnen omzetten en het anabool deactiveren. De advertentieteksten van Daiichi ronken over "an amazing myotrophic inducing potential" van Furaguno. Dat moet je dus met een korrel zout nemen. Volgens dezelfde advertentieteksten verlaagt Furaguno het cholesterol, en is Furaguno 'dus' goed voor hart en bloedvaten. Dat is niet waar. Net als stanozolol verlaagt Furazabol het totale cholesterol. In de jaren zestig dachten onderzoekers dat zo'n effect gezond was. Nu we het verschil tussen HDL en LDL kennen weten we beter. Androgenen verlagen vooral het goede HDL, waardoor ze de kans op hartaanvallen juist kunnen verhogen.

Nieuws Contact Over ons Dossiers Zoeken