|
||
|
||
2 1 - 0 7 - 2 0 0 4 Levensverlengend resveratrol knijpt vetcellen leeg
Resveratrol, de levensverlengende stof in rode wijn en druivensap die de effecten van calorische restrictie imiteert, breekt ook vetcellen af. Dat schrijven Amerikaanse onderzoekers in Nature. In de vetvel saboteert resveratrol de vet-receptor PPAR-gamma.
In hun brief aan Nature beschrijven de Amerikanen hoe ze ontdekten dat datzelfde gen SIRt1 de vetreceptor saboteert. Ze lieten in vetcellen SIRt1 harder werken en zagen dat de vetcellen daardoor minder snel groeiden. Ook liep de aanmaak van een aantal eiwitten terug dat PPAR-gamma nodig heeft om te functioneren. Daardoor kunnen vetcellen minder makkelijk vetten opslaan en opgeslagen houden.
Daarna voegden de Amerikanen resveratrol toe aan vetcellen in reageerbuizen. Hoe hoger de concentratie, des te minder vetten namen de vetcellen op. Hieronder zie je vetcellen bij verschillende concentraties resveratrol. Hoe meer rood je ziet, des te harder zijn de cellen gegroeid.
De onderzoekers herhaalden de proeven met resveratrol in cellen die waarbij het gen SIRt1 door een gentechnische ingreep extra hard was gaan werken (pSuper) of juist minder hard (pSuperSirt1RNAi). Duidelijk is dat resveratrol het gen nodig heeft om effect hebben.
Hierboven zie hoeveel vet de cellen bevatten, of hoeveel vrije vetzuren ze afgeven. De zwarte balken staan voor cellen die zijn blootgesteld aan resveratrol. De doorzichtige balken zijn de cellen in de controlegroep.
Resveratrol maakte de vetcellen ook gevoeliger voor hormonen als adrenaline. Hoe hoger de concentratie resveratrol, des te meer vrije vetzuren kwamen er vrij als de vetcellen werden blootgesteld aan het hormoon. De cellen onder 'control' kregen geen adrenaline.
Met moleculaire technieken achterhaalden de Amerikanen hoe de plantenstof precies werkt. Ze ontdekten dat resveratrol iets doet met de receptor voor vet, die vetcellen het signaal geeft dat ze moeten groeien: PPAR-gamma. PPAR-gamma heeft cofactoren nodig om te werken, zoals NcoR en SMRT. Het eiwit dat het hongergen SIRt1 laat aanmaken, SiRT1, bindt aan die cofactoren en schakelt ze uit.
Daarnaast heeft de cel een mechanisme dat voorkomt dat het teveel PPAR-gamma aanmaakt: een stukje op het DNA waar PPAR-gamma zich aan vast kan maken. Komt die koppeling tot stand, dan schroeft de cel de productie van PPAR-gamma terug. De onderzoekers ontdekten dat ook SIRT1 zich aan dat stukje DNA vastmaakt.
Proeven met resveratrol op muizen hebben de onderzoekers niet gedaan. Ze vergeleken wel twee verschillende varianten met elkaar: een muizenvariant met veel SIRT1 en een muizenvariant met weinig van het eiwit. De groep met veel SIRT1 (+/+ in de figuur van hiernaast) had een lager vetpercentage en had meer vrije vetzuren in het bloed na vasten.
Tenslotte reageerden vetcellen van de +/+-muizen beter op vasten en adrenaline.
Picard F, Kurtev M, Chung N, Topark-Ngarm A, Senawong T, Machado De Oliveira R, Leid M, McBurney MW, Guarente L. Sirt1 promotes fat mobilization in white adipocytes by repressing PPAR-gamma. Nature. 2004 Jun 17;429(6993):771-6. [PubMed] |
|
|