|
2 4 - 0 8 - 2 0 0 7
Magere melk na de training (American Journal of Clinical Nutrition, Vol. 86, No. 2, 373-381, August 2007)
Jonge mannen, tussen de 18 en 30 jaar, die voor het eerst gaan trainen met gewichten, bouwen meer spiermassa op en breken meer vetmassa af als ze na hun training magere melk drinken. Dat ontdekten sportwetenschappers van de
Canadese McMaster University in een experiment waarin ze de effecten van vloeibare koolhydraten, een soja-drank en magere melk als post workout-drank met elkaar vergeleken
De proef duurde twaalf weken. De proefpersonen trainden vijf dagen per week en consumeerden pal na de training, en nog eens een uur daarna, een halve liter magere melk, of een drank met uitsluitend koolhydraten (de Control-groep) of een drank met soja-eiwitten.
In een halve liter magere melk zat 17,5 gram eiwit, 25,7 gram koolhydraten, 0,4 gram vet. De koolhydraten in het drankje van de controlegroep leverden evenveel kilocalorieen als de melk. Dat gold ook voor de soja-drank. De hoeveelheid stikstof in de soja-drank en de magere melk was aan elkaar gelijk.
Hieronder zie je het effect op de lichaamssamenstelling van de sporters.
FBFM staat voor Fat- and BoneFree Mass. De figuur hieronder laat voor alle proefpersonen zien hoe die gedurende het experiment veranderde. Melk was de meeste proefpersonen de beste FBFM-booster. Op soja-eiwit reageerden sommige proefpersonen helemaal niet, maar sommige proefpersonen reageerden juist extreem goed.
Je zou verwachten dat de proefpersonen in de melk-groep meer kracht opbouwden - en dat deden ze ook. De onderstaande figuur vertelt hoe de 1RM van de proefpersonen zich tijdens de proef ontwikkelde.
Waarom melk het zoveel beter doet dan soja-eiwit weten de onderzoekers niet, maar ze denken dat de eiwitten in melk zich beter lenen voor spieropbouw. Hun biologische waarde is hoger, en bovendien bevat melk een mengsel van 'snelle' wei-eiwitten en 'langzame' caseine-eiwitten.
Een eerlijke vergelijking tussen gewone melk en soja-melk is het Canadese onderzoek overigens niet. De onderzoekers gebruikten een vloeibaar sojaproduct waar de fabrikant alle isoflavonen uit had verwijderd. Uit experimenten in de veevoeder-industrie is bekend dat soja-eiwit zonder isoflavonen leidt tot minder spiermassa en meer vetmassa dan intact soja-eiwit. [J Anim Sci. 2001 May;79(5):1230-9.]
2 0 - 0 9 - 2 0 0 7
Eiwitpoeder met clenbuterol (Men's Health September 2007) [Offline]
Uitstekend stuk van Jeff O'Connell over het gerommel in de marge van de supplementenindustrie. Het begint met een praktijk die al bestond voordat Sledgehammer methandienine in creatines verstopte: het stiekem toevoegen van dopingstoffen of designerdrugs aan voedingssupplementen.
Het stuk begint met het voorbeeld van Triax, een afslanksupplement van Syntrax. De actieve stof was een weinig bekend schildklierhormoon. Na klachten van gebruikers liet de FDA Triax eind jaren negentig van de markt halen. Syntrax was miljoenen dollars kwijt aan schikkingen.
Volgens Consumerlab.com is er iets met 1 op de 4 supplementen niet in de haak. In acht van de elf producten met chondroitine vond Consumerlab.com bijvoorbeeld te weinig actieve stof.
Het echte vuurwerk van het stuk zit hem in de uitspraken van Chris Lockwood over een eiwitpoeder dat hij gebruikte in de vroege jaren negentig. "When I first took it, I got great gains. I felt great. I got strong. I got lean. But then something happened to it."
Jaren later liep Lockwood de maker van het eiwitpoeder tegen het lijf, en hij vertelde over zijn ervaringen. "The product's formulator confirmed for him that the powder had been spiked with clenbuterol, an asthma drug that supercharges your metabolism."
Volgens Lockwood stoppen vooral kleine bedrijfjes illegale verbindingen in hun supplementen uit concurrentie-overwegingen. "The idea is to use them to quickly build a customer base and steal market share by making a product that works 'better' than its competitors."
Interessant is ook wat Lockwood zegt over fairy dusting: je voegt een dure component niet zuiver toe, maar die mix je eerst met goedkopere stoffen. Die mix noem je vervolgens "proprietary blend". Die blend geef je een fraaie naam, die je vervolgens met veel aplomb op het etiket vermeldt. Als je nou ook nog veel van die mix in je product verwerkt, dan denkt de consument dat hij een geweldig product koopt
Werkt altijd.
Een bedrijf dat graag van die truc gebruik maakt is Muscle Marketing, de brouwer van creatine in vloeibare vorm. In ATP Creatine Serum van Muscle Marketing vond ConsumerLab nog geen dertig milligram creatine per serving.
Uiteraard eindigt het stuk met een bespreking van het opduiken van designeranabolen in supplementen. "Pro-steroids", noemen bedrijven die abusievelijk, maar supplementengoeroe Jeff Feliciano gebruikt een andere term. "It's more accurate to consider these types of products to be 'junk steroids'. They're put on the market without toxicology tests, human studies, or concern for consumers' health."
|
|
|
[Definitie:] "An ergogenic aid is any substance or phenomenon that enhances performance."
(Wilmore and Costill) 
