|
||
|
||
2 9 - 1 2 - 2 0 0 1 MSM: een onzinsupplement met fans
MSM zit in de lift. Drogisterijketens leggen MSM in hun schappen, editorials in gratis huis-aan-huis-bladen bezingen MSM in alle toonaarden, en supplementenmakers werken aan nieuwe producten met MSM. Maar doet MSM wel wat het zou moeten doen? We hebben een paar dagen zitten zoeken naar informatie over MSM en worden niet blij van het resultaat.
De MSM-cultus is het geesteskind van biochemicus Robert Herschler en arts Stanley Jacob. Die is ontstaan uit een andere cultus die Stanley Jacob in de jaren zestig en zeventig had opgebouwd rond DMSO. DMSO, beweerde Jacob, zou helpen tegen artritis en diabetes. Jacob heeft daar zelfs patenten voor gekregen, zonder dat hij daar onderzoek naar heeft gedaan.
De FDA heeft het gebruik van DMSO een halt toe geroepen, uit angst dat patienten daardoor nog zieker zouden worden dan ze al zijn. Daarop stortte de chirurg zich op de ongevaarlijke DMSO-metaboliet MSM. Hij schreef er een boek over, The Miracle of MSM: The Natural Solution for Pain. Daarin schildert hij MSM af als een regelrecht wondermiddel. MSM zou helpen tegen allergie, artritis, buikpijn, stress, snurken - bijna alles.(2)
Verkopers op het internet hebben daar nog een schepje bovenop gedaan. Berucht is bijvoorbeeld Karl Loren, de webmaster van een website die MSM verkoopt en nog radicaler claims maakt. MSM zou volgens Loren helpen tegen kanker, suikerziekte, artritis en hoofdpijn. De FDA heeft Loren al eens gewaarschuwd dat hij daarmee te ver gaat.(3)
Toch zijn veel mensen bevattelijk voor de beloftes die MSM-goeroes doen. Zo ook acteur James Coburn, die in 2000 op TV verklaarde dat MSM hem had geholpen van zijn artritis af te komen.(4)
Wetenschappers die de claims hebben onderzocht kwamen bedrogen uit.
Zo berust de werking van MSM op het gegeven dat het supplement het lichaam voorziet van zwavel, volgens de goeroes. Uit dierstudies blijtk echter dat MSM in het lichaam niet fungeret als bron van zwavel. Ongeveer een procent van de zwavel in MSM wordt opgenomen door het lichaam. Meer niet.(5) Het supplement voegt dus bijna niets toe aan de zwavelhoudende aminozuren als cysteine, die je gewoon met je voeding binnenkrijgt.
Tegen diabetes helpt MSM evenmin. Proefdieren die door hun aanleg makkelijk suikerziekte krijgen, worden net zo vaak ziek als ze MSM krijgen als proefdieren die het zonder het wondermiddel moeten stellen.(6)
Ook op de hersenziekte Alzheimer heeft MSM geen effect. Najaar 2001 publiceerden Amerikaanse neurologen een onderzoek waarin ze vrijwilligers dagelijks een standaarddosering van 1 tot 3 gram MSM hadden gegeven. De stof bleek zich op te hopen in het hersenweefsel - zonder positieve of negatieve gezondheidseffecten te veroorzaken.(7)
Goed, er zijn ook positieve studies over MSM gepubliceerd. Een paar. Dierstudies van Russische wetenschappers in tijdschriften met onuitspreekbare namen, met juichende abstracts die meer aan verkooppraatjes doen denken dan aan serieuze onderzoeksverslagen.(8) Maar of je die kunt vertrouwen?
1. Kerry Lang. Methylsulfonylmethane (MSM). Quackwatch, June 17 2001. [Link] |
|
|