|
1 6 - 0 2 - 2 0 0 8
Niet langer dan drie kwartier hardlopen houdt het lichaam anabool
(Eur J Appl Physiol. 2005 Aug;94(5-6):505-13.)
Je wist het waarschijnlijk al, maar het is altijd leuk als wetenschappelijk onderzoek bevestigt wat je al weet. Drie kwartier hardlopen heeft geen invloed op de verhouding tussen vrij testosteron en cortisol in je lichaam. Langere sessies wel.
Dat schrijven Canadese bewegingswetenschappers in een artikel dat in 2005 verscheen in de European Journal of Applied Physiology. De Canadezen deden experimenten met acht goed getrainde duursporters die tussen de 19 en 49 jaar oud waren.
De sporters moesten 40, 80 of 120 minuten hardlopen op 50 tot 55 procent van hun VO2max. Ze konden dus nog een gesprek voeren. Daarna moesten de sporters herstellen. De onderzoekers maten de hormoonspiegel van de sporters ook een keer als die niets deden.
Gedurende vier uur maten de onderzoekers de concentratie van een reeks hormonen in het bloed van de lopers. Hieronder zie je de concentratie vrij testosteron. Per uur hebben de onderzoekers de concentratie uitgedrukt in een rechtopstaand balkje.
Langere sessies dan veertig minuten verhogen dus het vrije testosteron, maar laten de hormoonspiegel tijdens de rust kelderen. Die langere sessies leiden bovendien tot een verhoging van de cortisolspiegel.
Onderzoekers hanteren dikwijls de ratio tussen vrij testosteron en cortisol als ze willen aangeven of een lichaam
anabool is. De figuur hieronder laat het verloop van die ratio zien. Drie kwartier hardlopen vermindert
die ratio niet, maar de langere sessies wel.
Naturelsporters die graag spiermassa willen opbouwen moeten niet langer dan drie kwartier aan cardio doen, zeggen trainers vaak. Lopen of fietsen sporters langer, dan leveren ze spiermassa in. Deze studie geeft de trainers een beetje gelijk.
Hoe het precies komt dat lange duursessies de testosteronspiegel verlagen weten onderzoekers niet. Een theorie uit de jaren zeventig beweerde dat lange sessies de bloedtoevoer naar de testes verminderen. Als die theorie klopt, dan zou je met NO-boosters de daling van de testosteronspiegel moeten kunnen verminderen. [Misschien kun je zo verklaren hoe Tongkat Ali de testosteronspiegel van duursporters op peil houdt - red.]
Een andere theorie zegt dat duurinspanning schade aan spierweefsels veroorzaakt. Die nemen daardoor meer androgeen hormoon op uit de bloedbaan. Als gevolg daarvan zakt de testosteronspiegel.
1 3 - 0 2 - 2 0 0 8
Oude topsporters zijn gezonder (Arch Intern Med. 2003 May 12;163(9):1064-8.)
Een studie uit de oude doos, vijf jaar terug gepubliceerd in Archives of Internal Medicine, toont aan dat topsport helemaal niet ongezond is, zoals jaloers bankaardappelen plegen te beweren. Finse onderzoekers ontdekten dat ex-topsporters minder medicijnen nodig hebben dan doorsnee-Finnen.
De onderzoekers, verbonden aan de University of Helsinki, analyseerden de gegevens van meer dan tweeduizend atleten die tussen 1920 en 1965 Finland op internationale evenementen hadden vertegenwoordigd. De onderzoekers vergeleken hun medicijngebruik met dat van een controlegroep.
Het gebruik van medicijnen geeft aan of iemand lijdt aan hart- en vaatziekten, diabetes of longziekten. De onderzoekers wilden weten of het bedrijven van sport op hoog niveau de kans op die chronische aandoeningen nou verhoogt of juist vermindert. De onderzoekers keken naar het medicijngebruik tussen 1970 en 1988.
Hierboven zie je de kans op medicijngebruik bij de sporters. Onder de power sports vallen "weight-lifters, wrestlers, boxers, and track-and-field throwers".
De kans op medicijngebruik stond bij de controlegroep op 1. Die groep hebben we weggelaten. Ook weggelaten is het staatje van de "mixed sports".
Sport op hoog niveau maakt op latere leeftijd, als de sporters niet meer wedstrijden doen, gezonder, concluderen de onderzoekers. Het allergezondst over de gehele linie is duursport. De weggelaten categorie van de "mixed sports" - "soccer, ice-hockey, basketball, track-and-field jumpers, and short-distance runners" - komt op de tweede plaats, de "power sports" bungelen achteraan. De kans op diabetes en hoge bloeddruk is in die categorie zelfs iets hoger dan in doorsnee-Finnen.
Het is verleidelijk om in dat geval te speculeren over het gebruik van doping door krachtsporters. In een overigens ook Fins onderzoek onder top-powerlifters is gebleken dat de sterftekans onder powerlifters een factor vier hoger ligt dan normaal. Maar er is verklaring die meer voor de hand ligt.
De Finse studie is een onderdeel van een groter project. Als we gaan grasduinen in de publicaties die daaruit zijn voortgekomen, vinden we in een studie die in 1994 verscheen in Metabolism een verklaring. In dat artikel bleek dat de beoefenaars van de power sports in ieder geval op latere leeftijd dikwijls zwaarder - in dit geval: waarschijnlijk dikker - dan doorsnee-Finnen. [Metabolism. 1994 Oct;43(10):1255-60.]
Overgewicht verhoogt de kans op diabetes en hoge bloeddruk. Waren de worstelaars en gewichtheffers netjes op gewicht gebleven, dan waren ze misschien net zo gezond geweest als de sporters in de andere categorieen.
|
|
|
[Definitie:] "An ergogenic aid is any substance or phenomenon that enhances performance."
(Wilmore and Costill) 
