|
0 9 - 0 8 - 2 0 0 7
Te weinig zout maakt dik (J Endocrinol. 2005 Jun;185(3):429-37.)
De voedingsindustrie maakt het je verdraaid lastig, maar als je je best doet, dan kan het. Te weinig natrium binnenkrijgen. Onderzoekers weten al geruime tijd dat een dieet met te weinig natrium - meestal: met te weinig zout - de kans op overgewicht doet toenemen. Braziliaanse fysiologen hebben ontdekt waarom.
De Brazilianen experimenteerden met twee groepen ratten. De ene had een dieet gekregen dat voor 0,5 procent uit natrium bestond. Dat is normaal. De laag-zout-groep kreeg voer dat voor 0,06 procent uit natrium bestond.
Het experiment begon toen de dieren drie weken oud waren en ging door tot ze twaalf weken oud waren. De tabel hieronder vergelijkt de ratten met een normale hoeveelheid natrium in hun dieet (NS) met de dieren die weinig natrium hadden geconsumeerd (LS).
HOMA-IR is een maat voor insuline-resistentie, die je berekent door in het bloed van organismen die niet hebben gegeten de concentratie glucose met de concentratie insuline te vermenigvuldigen.
De tabel maakt duidelijk dat het zoutarme dieet dikker maakt, en dat je het mechanisme in de werking van insuline moet zoeken.
Toen de onderzoekers de spier- en vetweefsels van de proefdieren op moleculair niveau onderzochten, zagen ze dat het zoutarme dieet de ontwikkeling van spierweefsel remt, en die van vetweefsel juist stimuleert. Hieronder zie je hoeveel van het gefosforyleerde (= actieve) molecuul AKT in de weefsels aanwezig was. (pAKT = gefosforyleerd AKT)
De onderzoekers vergeleken cellen die blootgesteld waren aan een hoge concentratie insuline, en cellen die waren blootgesteld aan een lage concentratie insuline.
Als insuline hecht aan zijn receptor, hangt het receptorcomplex forsforgroepen aan de eiwitten IRS-1 en IRS-2. Die hangen dan vervolgens fosforgroepen aan PI3-K, en PI3-K plakt weer fosforgroepen aan AKT. Daarop stimuleert AKT de opname en het transport van glycose in vet- en spiercellen. In vetcellen zorgt actief AKT bovendien voor de opslag van vet.
Kennelijk is een dieet met te weinig natrium dus een beetje katabool voor spiercellen, en een beetje anabool voor vetcellen.
In vetcellen, ontdekten de Brazilianen, zorgt een natrium-arm dieet dat het eiwitje IRS-2 beter werkt. Daardoor wordt AKT actiever, en groeien de vetcellen sneller.
In spiercellen liet het natrium-arme dieet het enzym c-jun N-terminal kinase (JNK) beter werken. Dat enzym remt
de aanschakeling van anabole eiwitten na de vorming van het complex van insuline met zijn receptor. JNK remt AKT en remt dus mogelijk ook de groei van spiercellen.
Als de uitkomsten van deze dierstudie ook gelden voor mensen, hebben ze waarschijnlijk alleen betrekking op extreme gezondheidsfreaks. Volgens voedingswetenschappers hebben we dagelijks twee gram zout - de belangrijkste bron van natrium - nodig. Dagelijks consumeren we echter zo'n tien gram per dag, en dat is meer dan goed voor ons is. Extra veel zout eten om af te vallen zal a. niet helpen en is b. gevaarlijk.
Mixen, sauzen, brood, kaas, vleeswaren - overal zit zout in. Jaarlijks vallen er duizenden doden door de overmaat van zout in onze voeding.
Mensen die letten op calorieen eten waarschijnlijk nog iets meer, omdat de industrie in veel calorie-arme producten extra zout stopt.
Zouttekort kan dus alleen ontstaan als je geen kant-en-klare levensmiddelen eet. Aanhangers van de raw food-beweging lopen risico, net als fruitarians en misschien ook wel macrobioten.
0 3 - 0 8 - 2 0 0 7
Sommige dikke mensen zijn gewoon gulzig, zegt arts
(Evening Standard 02.08.07)
Hamish Meldrum, de voorzitter van de British Medical Association, waarschuwt dat we op overgewicht teveel het etiket van een ziekte plakken, en dat we daarom te snel medicijnen voorschrijven aan dikke mensen.
"We are in danger of over-medicalising", zei Meldrum in een interview. "We are saying, 'This patient has a hyper-appetite problem' rather than, 'He is just greedy.'"
Dat komt de behandeling van dikke mensen niet ten goede, vindt Meldrum. "The evidence of anti-obesity drugs is not good. The evidence for effective intervention in primary care for obesity is very weak."
Op dit moment gebruiken waarschijnlijk zo'n negentigduizend dikke Britten medicijnen om af te valen, zoals orlistat en sibutramine.
Dat lijkt veel, maar de potentiele groep gebruikers is nog veel groter. Van alle vier Britse volwassenen is er op dit moment eentje obees. Het afgelopen jaar is het aantal dikke Britten dat medicijnen gebruikt met zestien procent toegenomen.
"I am not saying we should not look at how we can medically treat people who are very obese", aldus Meldrum. "But to me it is obviously an issue where prevention is better than cure."
Niet alleen bij overgewicht dreigt over-medicalisering, zei Meldrum. Ook bij andere afwijkingen, zoals ADHD en dyslexie, zijn artsen te gemakkelijk medische etiketten gaan plakken.
"He said he did not dispute that ADHD or dyslexia existed and were debilitating. But they are being diagnosed inappropriately."
|
|
|
[Definitie:] "An ergogenic aid is any substance or phenomenon that enhances performance."
(Wilmore and Costill) 
