|
|
[Definitie:] "An ergogenic aid is any substance or phenomenon that enhances performance."
(Wilmore and Costill) 
|
|
|
||
|
||
|
0 6 - 0 1 - 2 0 0 4 Training houdt bodybuilders geestelijk gezond
De psychologie van wedstrijdbodybuilders lijkt sprekend op die van vrouwen met anorexia, maar bodybuilders zijn wel wat stabieler en mentaal gezonder. Dat zeggen Canadese psychologen. Dat bodybuilders er geestelijk niet slechter aan toe zijn komt omdat ze zo hard trainen. Hun zware training houdt hun brain chemistry in balans.
De Amerikaanse psychiater Harrison Pope introduceerde het begrip 'omgekeerde anorexia' in 1993, in een artikel waarin hij vijftig chemische mannelijke bodybuilders bestudeerde, en ontdekte dat er zich onder de chemische atleten twee mannen met anorexia bevonden. Dat is veel, als je beseft dat slechts 0.02 procent van de mannelijke Amerikaanse bevolking lijdt aan anorexia.
In totaal vertelden negen chemische bodybuilders dat ze omgekeerde anorexia hadden en ook in de zomer dikke kleren droegen om hun 'te kleine' lichamen te verbergen - ook al konden ze niet meer normaal door de deur. Vier van hen waren anabolen gaan gebruiken omdat ze zich 'te klein' voelden.
De Canadezen kennen het werk van Pope, en besloten zijn theorie te toetsen in een studie die de psychologie van 22 jonge chemische mannelijke wedstrijdbodybuilders vergeleek met die van even oude vrouwen met anorexia.
De onderzoekers lieten de deelnemers zeven vragenlijsten invullen. Elke vragenlijst meette een psychologische eigenschap waarvan je kunt verwachten dat die bij anorexia of bodybuilding een rol speelt:
1. Body esteem. Hoe positief of negatief denk je over je lichaam?
[Hier] vertelt een figuur hoe een controlegroep scoorde op de tests. [Deze figuur] vertelt de scores van de bodybuilders en de anorexiapatienten.
Bodybuilders en anorexiapatienten scoren allebei hoog op obsessieve persoonlijkheid, narcisme, perfectionisme en anhedonia.
Bodybuilders denken wat minder goed over zichzelf dan normaal, terwijl de vrouwen met anorexia juist meer van zichzelf onder de indruk waren dan normaal is.
Anorexiapatienten vinden hun lichaam maar niks, terwijl bodybuilders juist meer over hun lichaam zijn te spreken dan normaal is.
De onderzoekers vermoeden dat het narcisme ervoor heeft gezorgd dat bodybuilders zijn gaan bodybuilden en de anorexiapatienten zijn gaan hongeren. Narcisten zoeken activiteiten waarbij ze zich niet hoeven te meten met anderen, zodat ze zeker weten dat hun eigendunk geen knauw krijgt. Een individuele sport als bodybuilding en het thuis zitten hongeren zijn allebei van zulke bezigheden, aldus de psychologen. [Hum. Zeker nooit een wedstrijd bezocht.]
Bij beide groepen speelt ook dat narcisme de personen doof maakt voor waarschuwingen dat het de verkeerde kant op gaat. Narcisten nemen in de regel niets aan van anderen. De onderzoekers verwachten daarom weinig heil van campagnes die het middelengebruik in de bodybuilding moeten terugdringen, lees je tussen de regels door.
Op biologisch niveau speelt de dopamine- en serotoninespiegel een rol, vermoeden de onderzoekers. Omdat beide groepen zo hoog scoren op anhedonia, hebben waarschijnlijk zowel bodybuilders als anorexiapatienten een lage dopaminespiegel. Training verhoogt echter de aanmaak van dopamine. De onderzoekers wijzen er op dat ook tachtig procent van de anorexiapatienten veel beweegt.
Hetzelfde is waarschijnlijk aan de hand met de serotoninespiegel. Obsessieve persoonlijkheden - zoals de bodybuilders en de anorexiapatienten - hebben in de regel een lage aanmaak van serotonine. Trainen verhoogt ook de aanmaak van serotonine.
Met andere woorden, wedstrijdbodybuilders functioneren psychisch niet optimaal, maar worden beschermd door hun sport. Hun training houdt ze gezond.
1. Caroline Davis, Lori Scott-Robertson. A psychological comparison of females with anorexia nervosa and competitive male bodybuilders: body shape ideals in the extreme. Eating Behaviors 1 (2000) 33-46. |
|
|
