|
||
|
||
1 7 - 0 4 - 2 0 0 4 Tribulus terrestris: sekssupplement, geen testosteronverhoger
De onderzoekers werkten met vier groepen mannelijke ratten, die toen de proef begon zes weken oud waren. De dieren kregen elke dag een waterige oplossing van Tribulus terrestris-extract van 2.5, 5 of 10 milligram per kilogram lichaamsgewicht. Een controlegroep kreeg niks.
De onderzoekers merkten dat de dieren door toediening van het supplement vaker seks hadden. Dat bepaalden ze door vrouwtjes, die door een hormoonbehandeling biologisch waren klaargestoomd voor seks, in de kooi van de mannetjes te stoppen en vervolgens te kijken wat er gebeurde. Hieronder zie je dat het aantal keren dat mannetjes op een vrouwtje klommen toenam naarmate de dieren meer Tribulus hadden gekregen.
Tegelijkertijd verminderde het supplement de 'hersteltijd' die de dieren na een zaadlozing nodig hadden voordat ze 'het' nog een keer deden.
Eén en ander had wellicht te maken met het effect van Tribulus op de erectie van de ratten. De druk in de zwellichamen in de penis van de ratten nam meer toe naarmate de proefdieren meer Tribulus kregen.
Het ziet er dus naar uit dat Tribulus een effectief sekssupplement is. Maar hoe komt dat? Volgens de onderzoekers omdat Tribulus androgene stoffen bevat. Op dat punt sluipen merkwaardige elementen in hun verhaal.
Tribulus, schrijven de onderzoekers, bevat protodioscin. En die stof zet om in androgenen, beweren ze.
Meer LH, meer DHEA en meer DHT. En daardoor hebben de ratten meer seks als ze Tribulus krijgen.
In hun abstract zetten de onderzoekers die theorie zelfs bij hun conclusies. Maar waar baseren de Singaporezen zich nou eigenlijk op? Niet op hun onderzoek, want daarin hebben ze geen hormoonconcentraties gemeten.
Het 'bewijs' voor de androgene werking blijkt bij nadere lezing te berusten op literatuurverwijzingen. We gaan ze even na.
1. Koumanov et al., 1982.
Experimental Medicine is een oud tijdschrift, dat al voor de komst van het internet heeft opgehouden te bestaan. We hebben de studie niet, en kunnen er niks verstandigs over zeggen.
2. Tomova et al., 1981.
Het gaat om een publicatie die is verschenen in het verslag van een conferentie. Dat is niet hetzelfde als een publicatie in een peer reviewed wetenschappelijk tijdschrift. Iedere malloot kan op een conferentie gaan roepen dat de aarde plat is - en dan vervolgens alle 'boldenkers' met het abstract van zijn presentatie om de oren slaan om zijn gelijk te bewijzen.
3. Adimoelja and Adaikan, 1997.
Het zou gaan om een publicatie in de International Journal of Impotence Research. Je kunt de inhoudsopgave van dat tijdschrift via het web opvragen op nature.com.
Als je nou klikt op 1997, zie je dat het niet gaat om een publicatie, maar om een aankondiging van een presentatie. Ook dat is geen publicatie.
4. Hetzelfde is aan de hand met Gauthaman et al., 2000. Een publicatie van de onderzoekers zelf, waarin ze zouden hebben gemeten dat apen meer DHEA, testosteron en DHT in hun bloed hebben na intraveneuze toediening van tribulusextract.
Dit keer is de 'publicatie' wel op de website van het tijdschrift te vinden: niet als artikel, maar als een abstract van een presentatie.
Er zijn twee mogelijkheden. Of wij zijn verschrikkelijk dom, en niet bij machte om de wetenschappelijke waarde van dit onderzoek naar waarde te schatten. Of die onderzoekers willen gewoon aantonen dat Tribulus de testosteronspiegel verhoogt.
Gauthaman K, Ganesan AP, Prasad RN. Sexual effects of puncturevine (Tribulus terrestris) extract (protodioscin): an evaluation using a rat model. J Altern Complement Med. 2003 Apr;9(2):257-65. [Link] |
|
|