0 5 - 0 2 - 2 0 1 0
Tussen sprints door herstelt strekken beter dan rust (J Strength Cond Res. 2010 Jan 21. [Epub ahead of print].)
Tussen korte, explosieve inspanningen door herstel je sneller als je je spieren dynamisch strekt dan als je rust of het even rustig aandoet. Tot die slotsom komen fysiologen van de Franse Picardie Jules Verne University binnenkort in de Journal of Strength & Conditioning Research na proeven met 10 voetbalspelers van 25 jaar.
De onderzoekers wilden weten welke van de drie bekende hersteltechnieken het beste werkt bij intensieve inspanning: dynamic stretching [SR], passive recovery [PR] of active recovery [AR]. Dynamisch strekken houdt in dat je je spieren 'pompend' rekt. Als je rekt zoek je meerdere keren achter elkaar het punt op dat je voelt hoe je spieren langer worden. Passief herstel betekent gewoon niks doen, en actief herstel houdt in dat je de bewegingen waarvan je herstelt op een laag inspanningsniveau blijft herhalen.
De onderzoekers lieten hun proefpersonen sprinten op de fiets op 120 procent van hun maximaal aeroob vermogen. Dat is een tempo waarbij je 20 procent meer zuurstof verbruikt dan je lichaam maximaal kan opnemen. Je houdt het dus maar kort vol.
Eerst moesten de proefpersonen 4 keer 30 seconden sprinten. Tussen de sprints deden ze 30 seconden niks. Nadat de serie was afgewerkt herstelden de proefpersonen 4 minuten via RS, PR of AR. Daarna herhaalden de proefpersonen de procedure. En daarna moesten de ze zo lang mogelijk fietsen op 120 procent van hun maximaal aeroob vermogen als ze maar konden.
Gebruikten de proefpersonen sterkoefeningen om te herstellen - ze strekten hun quads en hun hamstrings - dan konden ze in de test langer blijven fietsen.
Het dynamisch rekken van de spieren en in mindere mate de active recovery stellen het hart in staat meer slagen te maken en laten het lichaam meer zuurstof opnemen. Maar misschien we het belangrijkste mechanisme waarlangs de beide herstelmethoden werken is dat ze de concentratie melkzuur in het bloed verlagen, vermoeden de onderzoekers.
De theorie die de onderzoekers ter verklaring naar voren schuiven is al wat ouder. Melkzuur remt de nieuwvorming van glycogeen in de spiercel, zegt die theorie. Werk dat melkzuur weg, en de prestaties verbeteren. Een alternatieve verklaring zou zijn dat melkzuur spiercellen juist van energie voorziet. Dat gaat kennelijk vlotter als je tussen intensieve inspanningen door niet inactief bent, maar je spieren dynamisch strekt.
|
|
|