1 1 - 0 4 - 2 0 10
Veroudering remmen zonder honger dankzij levensverlenger in groene appels (Aging Cell. 2009 Dec;8(6):765-8.)
L-Malate, het organische zuur waaraan groene appels hun friszure smaak danken, verlengt de levensduur. Het wormpje Caenorhabditis elegans [je ziet er eentje hieronder] leeft gemiddeld 25 procent langer als het een metaboliet van L-malate door zijn voer krijgt. Dat ontdekten farmacologen van de University of California-San Diego.
In 100 gram zoete appels of 100 ml appelsap zit ongeveer 0.4-0.6 gram L-malic acid of appelzuur. In groene appels is het waarschijnlijk meer. Die stof zet in het lichaam om in de verbinding die de onderzoekers aan hun wormpjes gaven: oxaloacetate. Hetzelfde gebeurt trouwens met L-aspartic acid. [Structuren hiernaast] Oxaloacetate remt enzymen in de citroenzuurcyclus, waardoor die minder soepel verloopt. Op die manier veroorzaakt de verbinding effecten in de mitochondria die ook optreden bij levensverlengende ondervoeding. In theorie.
De onderzoekers wilden die theorie toetsen door een proef met wormpjes. Die kregen oxaloacetate door hun voer in een concentratie van 8 millimol. Proeven met 2 millimol hadden geen effect, maar in een hogere dosering leefden de wormpjes 25 procent langer. Blauwe lijntje [N2]: zonder oxaloacetate. Rode lijntje [N2 OAA]: met oxaloacetate.
De onderzoekers herhaalden hun proeven met gemuteerde wormpjes waarbij het gen daf-16 niet meer werkte. Van dat gen hebben wij er 4, en we noemen ze FOXO. Het zijn genen die actief worden bij ondervoeding en dan beschermende mechanismen aanschakelen. De daf-16-loze wormpjes leefden niet langer door het appelzuur.
Hetzelfde was het geval met wormpjes zonder het gen aak2. Ook dat gen hebben wij, maar dan heet het AMPK. Het gen codeert voor een enzym dat afgewerkt ATP - in de vorm van AMP - heroplaadt - maar het doet nog veel meer. AMPK is waarschijnlijk een cellulaire sensor, die cellen vertelt wanneer ze te weinig energie hebben.
Kennelijk imiteert oxaloacetate de effecten van ondervoeding, concluderen de onderzoekers. Hun dieren aten overigens net zo veel en groeiden even snel als wormpjes die geen oxaloacetate door hun voer kregen. Misschien kunnen mensen door de verbinding gewoon eten wat ze altijd eten - en toch ongehoord oud worden.
Mensen kunnen dagelijks 1 gram oxaloacetate consumeren zonder problemen, lezen de onderzoekers in een Japans wetenschappelijk artikel uit 1968. [Tohoku J Exp Med. 1968 Oct;96(2):127-41.] Van zijn precursor L-malate kun je probleemloos meerdere grammen per dag consumeren.
|
|
|