|
1 2 - 0 2 - 2 0 0 8
Vet verliezen, spieren vasthouden: niet op dieet, wel aan de cardio (J Appl Physiol. 2007 Feb;102(2):634-40.)
Een uitstekende manier om lichaamsvet te verliezen terwijl al je spiermassa vasthoudt is meer bewegen en evenveel kcals te blijven eten. Dat schrijven onderzoekers van Washington University in de Journal of Applied Physiology.
De onderzoekers deden een eenvoudige proef met zo'n dertig vijftig-plussers die een paar kilootjes te zwaar waren. De onderzoekers lieten de helft van de proefpersonen gedurende een jaar een mild dieet volgen. Dat hield in dat de proefpersonen eerst drie maanden zestien procent minder energie tot zich namen dan ze verbrandden. Dat percentage liep de overige negen maanden op tot twintig procent.
Een ongeveer evengrote groep buikige mannen veranderde het dieet niet, maar ging trainen in een gym onder supervisie van trainers. De trainers lieten de proefpersonen zo'n zes keer per week een uurtje fietsen en rennen, en zorgden daarbij dat de proefpersonen net zoveel calorieen verbrandden als de proefpersonen in de andere groep weg-lijnden. Dat kwam neer op zo'n driehonderd kilocalorieen per dag.
Toen de onderzoekers na een jaar de kracht maten die de proefpersonen met hun benen konden ontwikkelen - de proefpersonen deden overigens niet aan krachttraining - ontstonden figuren als die van hiernaast. A = de kracht waarmee de proefpersonen hun knieen konden strekken; B = A in verhouding tot het lichaamsgewicht.
Na een jaar bleek ook dat de lijn-groep [CR = caloric restriction] spiermassa in de benen was kwijtgeraakt. Hoe meer gewicht de proefpersonen in die groep hadden ingeleverd, des te meer spiermassa was verdwenen. In de sportgroep [EX = exercise] was de spiermassa echter intact gebleven. Dat zie je in de figuur hieronder.
Je vraagt je af wat er zou zijn gebeurd als de sportgroep ook nog geregeld alle spieren van hun lichaam hadden onderworpen aan krachttraining.
0 9 - 0 2 - 2 0 0 8
Na mentale doping met cafeine komt de terugslag (Nutrition. 2008 Jan 4 [Epub ahead of print].)
Een dagelijkse dosis van tweehonderd milligram cafeine werkt als mentale doping, twee gram ribose niet. Dat melden onderzoekers van Osaka City University binnenkort in Nutrition. Aan het - overigens beperkte - ergogene effect van die dosis cafeine hangt wel een prijskaartje.
De onderzoekers bestuderen in opdracht van de Japanse overheid middelen tegen mentale vermoeidheid. Dat onderzoek is voortgekomen uit de berichten over Japanse medewerkers die zichzelf letterlijk dood werken. Karoshi, noemen Japanse kranten dat fenomeen.
Eigenlijk zou je dan gewoon moeten zorgen dat mensen wat minder hard werken, maar het is nu eenmaal verleidelijker om naar een technological fix
De onderzoekers deden een week lang experimenten met vrijwilligers van een jaar of dertig. Ze lieten de onderzoekers vier keer op een dag achter een beeldscherm een behendigheidsspelletje doen. Op het scherm verschenen cirkels met letters erin. De proefpersonen moesten met hun wijsvinger het cirkeltje met een
R erin aantikken. Lukte ze dat, dan verschenen er nieuwe cirkels en moesten de proefpersonen nog een keer de R aantikken. Zeventig keer achter elkaar.
Twee keer op een dag kregen de proefpersonen supplementen. De ene groep kreeg een supplement met niks, een tweede groep kreeg honderd milligram cafeine [de totale dagelijkse dosis was dus tweehonderd milligram] en een derde groep kreeg een gram ribose [de dagelijkse dosis was dus twee gram ribose].
Hierboven zie je hoe vaak de proefpersonen per minuut het juiste cirkeltje met de R konden aantikken. Het lijkt erop dat cafeine werkt en ribose niet.
De Japanners denken dat ze te weinig ribose hebben gebruikt. "To see clinically significant effects using D-ribose requires a twelve days time to onset of initial effects (four to six weeks are recommended to see a full effect) and a recommended loading dose of five grams three times a day for three to six weeks followed by maintenance of five grams two times a day."
De onderzoekers onderzochten aan het einde van de test-dagen de proefpersonen nog eens, nadat de proefpersonen hadden kunnen herstellen. Hieronder zie je wat de Japanners toen vonden. De cafeinegroep was er significant beroerder aan toe dan de andere groepen.
De cortisolspiegel bij de personen in de cafeinegroep was hoger, maar door de spreiding was dat effect niet significant. Wel was de hoeveelheid BCAA's in het bloed van de cafeinegroep beduidend lager. Dat is een merker voor mentale vermoeidheid. De onderzoekers vragen zich af of de cafeine leidt tot een verhoogde synthese van glutamaat in de hersen- en zenuwcellen van de proefpersonen. Daarvoor zijn BCAA's nodig.
De Japanners vermoeden dat het chronisch gebruik van cafeine om harder te werken er vooral toe zal leiden dat mensen een chronische vermoeidheid ontwikkelen, lees je tussen de regels door. Daardoor zal de kans op karoshi alleen maar toenemen.
|
|
|
[Definitie:] "An ergogenic aid is any substance or phenomenon that enhances performance."
(Wilmore and Costill) 
