0 1 - 0 1 - 2 0 0 9
Visolie voorkomt dodelijke hartaanval (BMJ. 2008 Dec 23;337:a2931.)
Het slikken van visolie vermindert de kans op een dodelijke hartaanval of beroerte. Dat blijkt uit een meta-analyse van epidemiologen van de University of Alberta in Canada, waarvoor de onderzoekers de volledige literatuur afstruinden. Visolie verlaagt ook de sterftekans in het algemeen, maar dat effect was - misschien omdat de onderzoekers niet
genoeg studies konden vinden - net niet significant.
De onderzoekers verzamelden een kleine zevenduizend publicaties. Daarvan vonden ze er 21 goed genoeg om nog eens naar te kijken. Uiteindelijk waren er twaalf studies die de goedkeuring van de onderzoekers konden wegdragen. De onderzoekers veegden de gegevens uit die studies bij elkaar, en analyseerden ze nog maar eens een keer.
Een effect op dood door hartritmestoornissen vonden de onderzoekers niet. Daarmee lijkt een theorie over de positieve gezondheidseffecten van visolie te zijn ontzenuwd: dat visolie de hartcellen helpt op tijd samen te trekken. Maar desondanks vermindert visolie de kans op sterfte door hart- en vaatziekten met twintig procent.
De dosering EPA+DHA die de proefpersonen in de studies kregen lag in de orde grootte van een gram tot enkele grammen per dag. De studies duurden enkele maanden tot iets meer dan twee jaar.
Visolie remt ontstekingsreacties, en vermindert daardoor de schade die cholesterol in bloedvaten aanricht. Bovendien remt visolie het samenklonteren van bloedplaatjes, waardoor de kans op bloedstolsels afneemt.
In elf studies keken de onderzoekers naar de sterfte door alle factoren. De kans daarop verminderde met acht procent. Statistisch significant was dat niet, maar dat kwam omdat het totale aantal proefpersonen te klein was, vermoeden de onderzoekers.
Het is onder voedingswetenschappers op dit moment tamelijk "in" om kritisch te zijn over de gezondheidseffecten van visolie. Die scepsis wordt vooral gevoed door metastudies zoals die van de Canadezen, waarover dit stukje gaat. Die kritische studies, vinden wetenschappers, moeten het kaf van het koren scheiden en ons een eindoordeel geven. En hoewel deze metastudie uiteindelijk met een positief eindoordeel komt, valt dat oordeel ook ietwat tegen.
Wijzelf, de niet-wetenschappers achter dit webmagazijn, vragen ons echter af of die metastudies niet overdreven kritisch zijn. Als je zevenduizend publicaties opzoekt, en daar uiteindelijk twaalf van de moeite waard vindt, dan is de kans levensgroot dat je het kind met het badwater hebt weggegooid. Je kunt ook te kritisch zijn.
|
|
|