1 2 - 1 2 - 2 0 0 9
Vitamine B1-precursor fursultiamine vergroot uithoudingsvermogen (Nutr Res. 2009 Dec;29(12):867-72.)
Een vorm van vitamine B1 [structuurformule hieronder] die als supplement in de handel is verhoogt het uithoudingsvermogen van ratten. Dat schrijven Japanse onderzoekers in Nutrition Research. Ratten die fursultiamine toegediend krijgen kunnen langer blijven zwemmen.
Japanse onderzoekers experimenteerden met thiamine tetrahydrofurfuryl disulfide. Dat is een synthetische vitamine B1-analoog die Japanse chemici in de jaren zestig voor de eerste keer synthetiseerden toen ze op zoek waren naar beter opneembare vormen van vitamine B1 - of thiamine, zoals B1 eigenlijk heet. Ze lieten zich daarbij inspireren door allylthiamine, een beter opneembare en natuurlijke thiamine-analoog die onderzoekers in de jaren vijftig in knoflook ontdekten.
Enzymen die energie opwekken uit voedingsstoffen hebben thiamine nodig. Supplementenbedrijven hebben daarom vaak gespeeld met het idee dat suppletie met vitamine B1 prestaties verbetert. In de meeste proeven vallen de effecten echter tegen. Ze zijn er niet, of ze zijn bescheiden. In die laatste categorie valt bijvoorbeeld een - alweer - Japanse studie, waarin sporters iets sneller van inspanning herstellen als ze elke dag 100 mg thiamine slikken. [Metab Brain Dis. 1996 Mar;11(1):95-106.]
Vandaar dat sportwetenschappers en supplementenbedrijven hun hoop hebben gevestigd op analogen van thiamine, die vaak zijn gebaseerd op het in knoflook ontdekte allithiamine. Een voorbeeld daarvan is sulbutiamine, de actieve stof in preparaten als Arcalion en Fortega. Een andere analoog is benfotiamine.
Terug naar de dierstudie. Daarin gaven de onderzoekers hun proefdieren vijf dagen helemaal niks, 50 mg thiamine/kg lichaamsgewicht of 50 mg fursultiamine/kg lichaamsgewicht. Daarna bonden ze een gewichtje aan de staart van de dieren en gooiden ze ze in het water. Vervolgens registreerden de onderzoekers hoe lang de dieren konden blijven zwemmen. Het resultaat zie je hieronder. Thiamine had geen statistisch significant effect, fursultiamine wel.
Toen de onderzoekers weefsel van de ratten onderzochten, ontdekten ze hoe de vitamine-analoog precies werkte. In het bloed, de hersenen, de spieren, het hart, de lever en de nieren was bij de ratten de allithiamine kregen de concentratie thiaminetrifosfaat fors verhoogd - meer dan bij de dieren die gewone thiamine kregen. Dat is de verbinding waarin het lichaam thiamine omzet, en het is die verbinding die het lichaam nodig heeft om energie uit voedingsstoffen te halen.
|
|
|