0 6 - 0 3 - 2 0 1 0
Vruchtbare vrouwen vallen op onbehaarde mannen (Behavioral Ecology 2010 21(2):419-423.)
De menstruele cyclus bepaalt wat voor soort mannenlichaam vrouwen mooi vinden. Hoe groter de kans dat vrouwen op korte termijn kinderen zullen krijgen, des te minder kunnen ze lichaamshaar bij mannen waarderen. Dat is de uitkomst van een studie waaraan 299 vrouwen meededen. Het onderzoek verschijnt binnenkort in Behavioral Ecology.
Veel culturen zien lichaamshaar als teken van mannelijkheid. Psychologen verklaren dat aan de hand van wat endocrinologische leerboeken over lichaamshaar vertellen - dat lichaamshaar het gevolg is van testosteron, en dat beharing dus iets zegt over de hoeveelheid testosteron in een mannenlichaam. Lichaamshaar vertelt vrouwen daarom - nog steeds volgens de leerboeken - dat mannen vruchtbaar, seksueel rijp en sterk zijn. Als je gelooft in evolutie, en gelooft dat vrouwen een voorkeur hebben voor mannen die kunnen zorgen voor een sterke nageslacht, dan zou je verwachten dat vruchtbare vrouwen vooral vallen op behaarde mannenlichamen.
Maar in tijdschriften, films en TV-programma's, die gericht zijn op jonge vrouwen, hebben mannenlichamen eigenlijk nooit lichaamshaar. En dat wijst erop dat vrouwen juist een voorkeur voor onbehaarde mannen hebben. Dus hoe zit het nou?
Finse psychologen, verbonden aan de University of Turku, besloten het te onderzoeken. Ze fotografeerden de torso's van 20 behaarde mannen van gemiddeld 25 jaar, scheerden hun haren af, en fotografeerden hun bovenlichamen nog een keer. Daarna moesten 299 vrouwen de foto's beoordelen op hun aantrekkelijkheid.
Aan de hand van de uitslagen konden de onderzoekers berekenen hoe aantrekkelijk vrouwen lichaamshaar bij mannen vinden. Zo ontdekten ze dat jonge vrouwen die in de vruchtbare fase van hun menstruele cyclus zaten lichaamshaar het minst aantrekkelijk vonden. Jonge vrouwen die zwanger waren of in een niet-vruchtbare fase van hun cyclus zaten, vonden lichaamshaar aantrekkelijker. Nog minder moeite met lichaamshaar hadden vrouwen die de overgang achter de rug hadden, en niet meer zwanger konden worden.
De psychologen die de voorkeur van vrouwen verklaren met endocrinologische leerboeken zitten er dus naast. Een theorie die de Finnen opperen is dat vruchtbare vrouwen niet zozeer naar lichaamshaar kijken als ze willen beoordelen of een man goede genen heeft, maar naar spieren. En spieren zie je beter als er geen haar op een lichaam zit.
Lichaamshaar, speculeren de Finnen verder, hangt volgens recente studies niet zozeer samen met testosteron, maar vooral met estradiol. Als mannen vader worden neemt in hun lichaam de concentratie estradiol toe. Daardoor verandert hun karakter een beetje, en kunnen ze beter zorgen voor hun kinderen. Lichaamshaar vertelt vrouwen dus misschien iets over zorgende capaciteiten in mannen. Dat zou kunnen verklaren waarom vrouwen die geen kinderen zullen krijgen geen problemen met behaarde mannenlichamen hebben - of juist een voorkeur voor behaarde mannen hebben.
|
|
|