23.08.2006

De arts die Ben Johnson geen stanozolol gaf is overleden

Op zestigjarige leeftijd is Jamie Astaphan op het Caribische eiland St. Kitts overleden aan een hartaanval. Astaphan was de arts die de sprinter Ben Johnson begeleide toen die werd betrapt op stanozolol tijdens de Olympische Spelen van 1988.

De Canadees Johnson was zo populair dat na het dopinggeval de Canadese regering een onderzoek naar doping liet verrichten door rechter Charles Dubin. Tijdens de verhoren zei Astaphan dat hij Johnson – en nog meer sporters - in de jaren tachtig behandelde met anabolen, maar dat hij Johnson geen stanozolol had gegeven.

In plaats daarvan gaf hij Johhnson het door het Japanse Daiichi ontwikkelde furazabol, dat op de markt was als Miotolan. Het androgeen was zo obscuur dat de dopingjagers er niet op konden testen. Hoe Johnson dan toch op stanozolol gepakt kon worden, is niet duidelijk. In het verhoor door rechter Dubin liet Astaphan doorschemeren dat coach Charles Francis Johnson stanozolol gaf. Francis ontkent dat. Francis vermoedt dat iemand Johnson een loer heeft gedraaid. Johnson zelf denkt dat iemand stanozolol door zijn eten heeft gedaan.

Astaphan zei altijd dat 'als atleten geen anabolen nemen, ze niet winnen'. [Times May 30, 1989]

In 1994 kwam Astaphan nog een keer in het nieuws, toen de douane op Kennedy Airport in New York hem betrapte met anabolen en coke. Daarna wijdde Astaphan zich aan zijn eigen praktijk op St. Kitts, het eiland waar hij was geboren.

Furazabol versus stanozolol
Furazabol [structuurformule hiernaast, boven] lijkt op stanozolol [structuurformule hiernaast, onder]. De furazangroep van furazabol heeft de androgene werking afgezwakt, maar de anabole werking intact gelaten.

Bij stanozolol heeft de furazolgroep hetzelfde gedaan. De ratio anabool-androgeen van furazabol is dan ook bijna 6, net als die van stanozolol. Beide anabolen missen onderin de A-ring een dubbele binding, en kunnen dus niet meer omzetten in oestrogeen. Beide anabolen zijn C17-gemethyleerd, en dus oraal beschikbaar maar ook giftig voor de lever.

Bron:
New York Times August 22, 2006.