13.04.2011
|
Chemische bodybuilder ontwaakt na weken uit coma
Je laatste herinnering is dat je thuis in bed ligt en dat je opstaat omdat je naar de WC moet. Je kunt niet lopen en probeert dan maar te kruipen. Je spieren gehoorzamen niet, en je valt. Je staat op en valt opnieuw. Je probeert het nog eens - en je valt nog een keer. En dan word je wakker in een ziekenhuisbed. Een arts vraagt je of je je tong kunt bewegen. Zes weken zijn verstreken.
 |
De man verdiende zijn geld aan de deur. Hij trainde fanatiek met gewichten en dankte daaraan een ontwikkelde musculatuur. Op de dag dat hij thuis in elkaar zakte had hij een glas wodka gedronken en wat cannabis gerookt. De hoeveelheden waren echter aan de bescheiden kant en konden niet zijn coma hebben veroorzaakt, aldus de artsen. Daarvoor kwamen eerder zijn anabolen in aanmerking.
Op de dag dat de man in coma raakte had hij al vijf dagen last van diaree. Hij zat bovendien midden in een kuur. Hij injecteerde de ene dag trenbolone, de volgende dag testosteronpropionaat en de dag daarop boldenone. Daarna herhaalde man de cyclus. Op de zevende dag van de week injecteerde de man niet. Dat was zijn steroidfree day off.
De man gebruikte, naast coke en slaappillen, ook nog allerlei middelen die de bijwerkingen van zijn anabolen moesten bestrijden. Een lijst van de middelen die artsen bij hem thuis vonden zie je hieronder.
Nadat de man bewusteloos was binnengebracht, onderzochten de artsen zijn bloed. Ze konden niets vinden wat zijn coma verklaarde. De man had lichte koorts, maar zijn hart was in orde. Zijn insuline- en glucosespiegel waren normaal, maar zijn hemoglobine was met 7.7 g/dl aan de lage kant. Een normale gezonde volwassen man heeft een hemoglobinespiegel van 13.6 - 17.7 g/dl. Het aantal witte bloedcellen was daarentegen weer hoog.
Aanvankelijk hadden de artsen de mannen aangesloten op een beademingsapparaat, maar ze lieten ze hem zelf ademen nadat ze ontdekten dat de man een goede hoestreflex had. Toen ging het fout. Zijn hartslag werd onregelmatig en de man leek pijn te hebben. De artsen hielden hem in leven met het vaatverwijdende glycerylnitraat.
Zes dagen na opname had de man geen reflexen meer, al ademde hij nog wel op eigen kracht. Een analyse van de electrische pulsjes uit de hersenen suggereerde a non-specific toxic or metabolic encephalopathy. Maar wat die vergiftiging dan moest veroorzaken, dat wisten de artsen niet. Ze onderzochten de man op opiaten, benzodiazepines en cytadren, zochten in zijn monsters uit zijn ruggenmerg naar antilichamen die wezen op ziektekiemen en bestudeerden zijn bloed - zonder resultaat.
Als door een wonder kwam de man na 6 weken weer bij bewustzijn. In de weken daarna herstelde hij grotendeels, en in week 14 keerde hij terug naar huis. Toen de artsen hem een jaar later nog eens zagen, was de man weer aan het werk. Hij was eigenlijk volledig hersteld.
De artsen weten niet hoe ze het geval moeten verklaren. Ze denken dat de anabolen er iets mee van doen hebben, maar hoe precies, dat weten ze niet.
Wijzelf zijn geen artsen. Maar we vinden het wel vreemd dat de man zo weinig hemoglobine had. Hemoglobine zit in rode bloedcellen en bijna alle anabolen stimuleren de aanmaak van rode bloedcellen juist. We weten ook dat zware metalen de aanmaak van hemoglobine door rode bloedcellen verstoren. En we weten dat labs in ondergrondse anabolen soms arsenicum en zware metalen vinden. Zouden een paar van zulke foute ampullen het bizarre geval kunnen verklaren?
Bron:
Journal of the Intensive Care Society Volume 11, Number 4, October 2010, 261-264.