12.02.2011

Dianabol voor aardappels, brassinosteroïden voor bodybuilders

Aardappel

Methandienone
In de jaren zeventig hebben biochemici van het Indiase Central Potato Research Institute bizarre proeven gedaan waarin ze anabole steroïden aan aardappels gaven. De onderzoekers hoopten dat de steroïden aardappels voedzamer maakten. Patrick Arnold ontdekte het Indiase onderzoek in de archieven en schreef daarover in zijn door ons gretig gelezen blog. [patrickarnoldblog.com Feb 9 2011.] [Offline]

Van alle plantaardige eiwitten is de voedingswaarde van aardappeleiwit het hoogst, maar de hoeveelheid van dat wondermooie eiwit in aardappels is bedroevend gering. Vandaar dat de onderzoekers zich afvroegen of ze die hoeveelheid konden verhogen als ze aardappels blootstelden aan anabole steroïden.

De onderzoekers kozen voor hun experiment methandienone [structuurformule hiernaast]. Je kent methandienone ook als methandrostenolone. Het is de actieve stof in Dianabol. De onderzoekers kochten een paar potjes Anabolex van het Indiase Cipla Laboratories, en haalden daar met alcohol de actieve stoffen uit.

De onderzoekers mengden de anabolen met water en besproeiden een aardappelveld met planten van twee maanden oud 4 keer, met tussenpozen van 2 weken. Ze besproeiden een ander veld met ureum [daarvan maken planten eiwitten], en weer een ander veld met en anabolen en ureum. Die laatste combinatie was het meest effectief, zagen de onderzoekers toen ze na 4 sproeibeurten de aardappelplanten analyseerden. De totale aardappelopbrengst nam een factor 3 toe, het eiwitgehalte een factor 2.


Dianabol voor aardappels, brassinosteroïden voor bodybuilders


Het werkte dus. Toch hebben aardappels geen androgeenreceptor waarmee methandienone kan interacteren. "On the other hand, it is known that many plants have sex steroids such as testosterone and progesterone present in them", schrijft Arnold. "Could there be some sort of unidentified steroid receptors in plants that bind to these and turn on certain genes? Perhaps."

24-Epibrassinolide
Nou hebben planten inderdaad receptoren voor natuurlijke steroid like-verbindingen met een hormoonwerking. Er zijn zelfs al preparaten op de markt met die plantaardige hormonen - met brassinosteroïden, om precies te zijn. Je ziet er eentje hiernaast. Het is 24-epibrassinolide, een brassinosteroïde die in proeven de aanmaak van eiwit door planten verhoogt. Inmiddels zijn er een stuk of veertig brassinosteroïden bekend. Eén van hun functies is dat ze de aanmaak van eiwitten in de plantencel verhogen. [Annals of Botany 86: 441-7, 2000.]

Stel je nou voor dat er een brassinosteroidreceptor is die kan interacteren met methandienone. Zou het brassinosteroid waarvoor die receptor eigenlijk is bedoeld dan ook kunnen interacteren met onze androgeenreceptor? En zo ja: waarom zou je hem niet in een supplement kunnen stoppen?

De concentratie brassinosteroïden in planten is laag. Als er inderdaad een brassinosteroid in planten zit dat interacteert met de androgeenreceptor, dan zullen supplementenmakers waarschijnlijk synthetische versies van dat hormoon moeten gebruiken.

Bron:
Current Science (1977) Vol 46 August-5 526-7.