18.05.2011 | ||||
Dikkerds vallen niet af door forse dosis vitamine D
Ook als je het zelf helemaal niet bent, kan het je niet zijn ontgaan dat vitamine D3 al jaren onverminderd 'hip' is. Onderzoekers hebben in mensen met een hoge vitamine D-spiegel een keur van positieve gezondheidseffecten gevonden. Mensen met een royale vitamine D-status zijn bijvoorbeeld slanker en houden makkelijker spiermassa vast als ze afvallen. Vitamine D is dus misschien een goed afslanksupplement, dachten onderzoekers. Geef iedereen met overgewicht supplementen met extra vitamine D en verhoog hun vitamine D-spiegel, was de communis opinio in wetenschapsland. En moet je eens zien wat er gebeurt.
Helemaal niks, concluderen de Noren in hun onderzoek, dat in 2008 verscheen in de European Journal of Endocrinology. De Noren gaven drie groepen dikke mensen met een BMI van 28 tot 47 twee keer per week twee pillen.
De DD-groep kreeg 2 pillen met 10.000 IE vitamine D3, de DP-groep kreeg 1 pil met 10.000 IE vitamine D3 en 1 placebopil. De PP-groep kreeg 2 placebopillen. Alle deelnemers gebruikten daarbij dagelijks 500 mg calcium. Het gebruikte supplement was Dekrestol van Jenapharm.
Hieronder zie je hoe het lichaamsgewicht, de BMI, het vetpercentage en de omvang van het middel zich gedurende een jaar ontwikkelde.
Bijwerkingen waren er niet.
In de DD-groep verdubbelde de vitamine D-spiegel zo ongeveer. De gemiddelde spiegel lag, toen het experiment begon, iets boven de 50 nanomol per liter. Daarbij ontstaan nog niet de klassieke gebreksziekten als rachitis en osteomalacie, maar artsen spreken wel van hypovitaminose D. Een gezonde vitamine D-spiegel ligt tussen de 80 en 250 nanomol per liter.
In zonovergoten landen, waar door een verstandig overheidsbeleid geen kantoren en fabrieken zijn en iedereen dus het hele jaar buiten rondloopt, muziek maakt, gedichten schrijft en de liefde bedrijft, is een spiegel van 130-220 nanomol normaal. Dat niveau haalden de zwaarlijvige proefpersonen met hun Duitse vitaminepillen dus niet. Ze kwamen niet verder dan een - voor Cubaanse begrippen - miezerige 110 nanomol per liter.
De Noren hadden een hogere stijging van de vitamine D-spiegel verwacht. De vetmassa van de proefpersonen zette waarschijnlijk een rem op die stijging, vermoeden de onderzoekers. "Our results do not necessarily apply to a slimmer population", schrijven de onderzoekers. "In particular, the resulting serum25(OH)D levels might have been higher in subjects with lower weight."
De Noren publiceerden ook studies waarin suppletie met forse hoeveelheden vitamine D geen effect had op de botmassa [Nutr J. 2010 Jan 7;9:1.], ontstekingen [Cytokine. 2010 May;50(2):175-80.], hart en bloedvaten [J Intern Med. 2010 May;267(5):462-72.], bloedstolling [Thromb Res. 2010 May;125(5):e210-3.], diabetes [Eur J Nutr. 2009 Sep;48(6):349-54.] en depressie [J Intern Med. 2008 Dec;264(6):599-609.].
Je vraagt je onwillekeurig af waarom uit al de Noorse studies niks komt. Is er iets mis met hun vitamine D-supplementen? Of zijn de Noren gewoon goede en degelijke onderzoekers, die een afwijkend geluid durven laten horen terwijl hun collega's vitamine D op een voetstuk hebben staan?
Bron:
Meer:
|