|
GI Joe gebruikt anabolen
Het verlangen van mannen naar een gespierd lichaam wordt niet alleen veroorzaakt door de media die de fysiek van de anabolengebruiker verheerlijken. Ook de actiepoppen waar jongens mee spelen zijn er debet aan. Dat zeggen Amerikaanse psychiaters die de meest verkochte actiepoppen van de laatste dertig jaar hebben bestudeerd.
Actiepoppetjes van GI Joe, Luke Skywalker, Batman en Wolverine. Generaties jongens zijn ermee opgegroeid. En gehersenspoeld, vindt bodybuildingpsychiater Harrison Pope. Dat maken hij en zijn collega's op een studie van alle actiefiguren die de afgelopen 30 jaar in de Amerikaanse Top Tien van het Meest Verkochte Speelgoed hebben gestaan, en waarin de psychiaters hetlichaam van de poppetjes opmaten alsof het menselijke bodybuilders waren. Enkele jaren eerder gebruikten ze die techniek om aan te tonen dat de bodybuilders uit het pre-anabolentijdperk geen schijn van kans meer zouden hebben op de huidige wedstrijden.
De poppen, zeggen de onderzoekers, worden in de loop der jaren groter en gedetailleerder. Ze tonen hun steeds grotere musculatuur in steeds meer detail. Hieronder zie je bijvoorbeeld, van links naar rechts, een GI Joe uit 1964, 1975 en 1994.
Om zekerder van hun zaak te zijn, berekenden de onderzoekers van een dozijn veelverkochte poppen de omvang van hun middel, borstkas en bovenarm. Daarbij deden ze alsof de poppen allemaal 1.78 meter lang waren. De tabel van hieronder vertelt hoe de spieren van de poppen zich door de jaren ontwikkelden.
Een GI Joe-figuur uit 1973 had nog een bovenarmomvang van 31 centimeter. In 1998 speelden kinderen in dezelfde leeftijdsgroep met een Wolverinepoppetje met een armomvang van 82 centimeter.
Nu is cartoonheld Wolverine natuurlijk een totaal ander soort karakter dan GI Joe. Wolverine heeft een bijzondere mutatie waardoor hij over meer spiermassa beschikt dan de humane GI Joe. Maar diezelfde ontwikkeling naar extreme bodybuildingfysieken zie je ook binnen dezelfde speelgoedfiguur. Hierboven zie je bijvoorbeeld twee Luke Skywalkers en Han Solos uit 1979 en 1998.
De onderzoekers denken dat de ontwikkeling van de actiepoppetjes de Amerikaanse obsessie met spieren weerspiegelt. Of jongens die met die figuren spelen ook een verhoogde kans hebben om later anabolen te gebruiken, dat weten de onderzoekers niet - maar ze denken het wel. "Je moet de impact van dit speelgoed niet onderschatten", schrijven ze. "In 1994 alleen al verkochten de fabrikanten van de speelfiguren voor 687 miljoen dollar aan de winkels."
Bron:
Int J Eat Disord. 1999 Jul;26(1):65-72.
|
|
