03.01.2011

L-Malaat verhoogt uithoudingsvermogen

L-Malaat is de verbinding die onrijp fruit zuur doet smaken. Supplementenmakers stoppen hem zo vaak bij aminozuren - in de hoop dat ze een synergetische combinatie maken die atletische prestaties verbetert - dat je bijna zou vergeten dat L-malaat [structuurformule hieronder] op zichzelf ook een interessante stof is. Dat blijkt bijvoorbeeld uit een dierstudie die Chinese onderzoekers in 2007 publiceerden in Physiological Research.

L-Malaat

Dat je nooit veel leest over L-malaat komt omdat stukjesschrijvers maar een beperkte ruimte hebben. Als je goed wilt uitleggen wat L-malaat is, dan moet je ook uitleggen wat de citroenzuurcyclus is: een complexe reactie in cellen die voedingsstoffen omzet in energie. En als je wilt gaan uitleggen wat je met L-malaat kunt, dan maak je het jezelf nog moeilijker, want dan moet je gaan uitleggen hoe de citroenzuurcyclus werkt.

Wij zijn geen haar beter dan de gemiddelde stukjesschrijver, en maken ons er dus met een Jantje van Leiden van af. We verwijzen naar de figuur hieronder. Je ziet de citroenzuurcycus, en links zie je L-malaat. L-Malaat zet om in oxaloacetaat. Daarbij komt het co-enzym NADH vrij. In de cellen is NADH betrokken bij het maken van het energiemolecuul ATP.

De Chinezen vroegen zich af wat er gebeurt als je muizen extra L-malaat voert. Verbetert dan hun uithoudingsvermogen? Om daar achter te komen gaven ze muizen 30 dagen achtereen dagelijks een dosis L-malaat. De onderzoekers pompten de verbinding met een slangetje in de maag van de proefdieren. Daarna keken ze hoe lang de proefdieren konden blijven zwemmen met een gewichtje aan hun staart. En verrek.

Een dosis van 0.210 g/kg lichaamsgewicht verhoogde de zwemtijd van de dieren met 26.1 procent. De drievoudige dosis verhoogde de tijd met 28.51 procent.

In het bloed van de muizen vonden de onderzoekers na de inspanningsproef minder creatinekinase. Dat duidt op minder spierschade. De onderzoekers vermoeden dat L-malaat in spiercellen een antikatabool effect heeft. Toch vonden ze niet minder afgebroken eiwitten [BUN] in het bloed.

De onderzoekers denken dat het extra malaat in de mitochondria de Krebscyclus aanzwengelt. Om het wat preciezer te zeggen: het stukje van de Krebscyclus dat glucose omzet in ATP.

In een glas appelsap kan wel een gram L-malaat zitten. Zouden duursporters met ordinair appelsap beter kunnen presteren dan met prijzige sportdrankjes? Je krijgt zo'n onderzoek waarschijnlijk nooit van de grond - maar het zou zomaar kunnen...

Bron:
Physiol Res. 2007;56(2):213-20.